In mijn hostal is niks, zelfs geen koffiemachine. Dus inpakken en op pad. Na een kleine 800 meter is een herberg open en zij hebben koffie uit een machine. Niks mis mee maar deze is niet lekker en mierrrrr zoet.
Als ik weer ga lopen meteen kotsmisselijk. Een meiske uit Argentinië kan niet begrijpen dat ik rook en toch kan lopen. Daar is niks aan hoor, doe ik al jaren.... hoewel... niet tegelijk!

Als ik over de weg doorloop hoor ik mijn naam roepen. Twee aardige dames uit Canada. Ik leg uit dat over de weg een stuk korter is en ze lopen mee, heel langzaam. Hierna duurt het heel lang voordat ik een beetje in mijn ritme kom. Nog geen zin in ontbijt als ik bij de burcht van de Tempeliers aankom. Het volgende pleintje in Ponferrada heeft niet overal zon en alleen in de schaduw terras. Een heel eind verder besluit ik dan toch maar voor koffie al ziet het er niet echt gezellig uit. De koffie is overigens heerlijk en ik krijg er een klein stukje stokbrood met tortilla bij, lekker en meer heb ik niet nodig. Een heel stuk verder, in Fuentes Nuevas een korte stop voor wat water en het vest kan uit.

Ben al vroeg in Camponaraya, een barretje heeft koude cola en ze maken een omelet. Heel erg lekker.
Als ik opstap is het nog maar 4,5 km en ik vind meteen mijn hotelletje. Het meisje dat de kamer wijst zegt:’en hier is de wasmachine’. Wasmachine??? Ik ren naar boven, trek iets aan wat nog gewoon schoon is en breng de rest naar beneden. Ik stop er alles in, helemaal gelukkig. Hoe blij kun je zijn met een wasmachine? Zet de wekker op mijn telefoon en ga douchen. Als ik weer beneden kom is het bijna klaar en kan het in de droger. Alles ruikt weer als ‘schone kleren’ HEERLIJK.

Buiten op het terras zit een Nederlandse vrouw (naam niet gevraagd...) effe kletsen. Dereck komt vragen of ik mee wil eten vanavond en ik zeg braaf ja maar vraag me tegelijkertijd af of ik dat wel echt wil? Toch is het weer gezellig, met de Nederlandse vrouw. Zij verloor haar man toen hij nog maar 54 was. Ik ben zover dat ik dan mijn zegeningen tel, vier jaar meer.

Morgen naar Vega de Valcarce, langzaam aan omhoog. Ik heb daar geboekt bij hetzelfde als waar ik twee jaar geleden was. Zo leuk, aan een riviertje en........heel belangrijk, met balkon 😇😊

Welterusten
Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt