Al vroeg wakker en niet zo geweldig geslapen. Vrouwen snurken soms, mannen snurken vaak….. Het ontbijt is goed en erg gezellig. Iedereen ‘waaiert’ uit en hier en daar zien we elkaar onderweg. Wij gaan eerst langs de bakker en dan op pad. We lopen nu volgens de route en het is zoveel mooier. Prachtige paadjes, hier en daar nog wat modder maar het valt reuze mee. Ook niet continu op de telefoon kijken, lekker lopen op de ‘pijltjes’. Ergens is een mooi kasteel te zien maar wel van ver af.

Dan zien we de herberg mannen van gisteren weer maar nu is er ook een vrouw bij. Wat blijkt, ze is een nicht van Willemien waar ik lang mee gewerkt heb. Hoe klein kan de wereld zijn. Wel gezellig om ff mee te kletsen. We zullen elkaar vast nog wel tegenkomen.

We nemen nog een korte stop en als we er bijna zijn eindelijk koffie. Toch arriveren we te vroeg en ik zoek een taxi, op naar de Intersport. Zag dat die hier een was maar wel ver buiten de stad. Als het clipje van mijn heupband aan de andere kant ook nog breekt dan kan die niet meer vast en is de rugzak veel te zwaar om te dragen. Bovendien is hij nu echt versleten, één bandje zelfs met twee veiligheidsspelden vast moeten maken. Een heel aardig meiske helpt me meteen aan een lakenzak en zoekt mee naar een rugzak. McKinley zak gevonden prima. Ze roept iemand die beter Engels spreekt dan zij en die wijst me aan waar de bus terug naar het centrum stopt. Allemaal gelukt. Heel blij mee.

Snel douchen en dan ergens wat eten, nieuwe kaas gehaald in de winkel en klaar voor morgen.

Vanuit Périgueux, welterusten
Liefs, Marian

Kleine update: de mannen hebben zich keurig gedragen, ik ook en allemaal hebben we het overleefd.

Geschreven door Marian-wandelt