Al vroeg wakker maar wel redelijk geslapen. Niet gedroomd over het enge pad, gelukkig. Moest wel een heel raar, en steil, trapje op om in mijn kamer te komen. Ook allemaal goed gegaan. We starten met een stukje zelf gemaakte route (Organic Maps gedaan hoor) Chris is daar goed in en Marieke en ik volgen. Het is droog, wel fris maar in vest prima te lopen.
Pas na 12 km zou er koffie zijn en wat blijkt? De bar is verdwenen. We ploffen op een bankje, beetje brood en water. Dan is er na één km opeens een klein winkeltje met koffie, toch maar gedaan.
Onderweg staan de bermen vol met boterbloemen, hier en daar een korenbloem en. We zien twee keer een ree over het pad komen. Geen foto, niet gelukt.
De tweede stop is op 20km, nog 10 te gaan. Cola, lekker koud, de suiker nodig. Nog een stukje brood. Praatje met een Oostenrijks stel. Allemaal gezellig maar we moeten toch gaan lopen.

De lucht kleurt steeds donkerder en uiteindelijk begint het toch te regenen; en niet zo’n beetje ook. Een flinke bui van zeker een uur. Half verzopen kom ik binnen, de receptioniste is gezellig aan het kletsen met twee mensen en neemt dan ook nog een telefoontje aan. Pfffft, ik wil mijn sleutel en douchen. Het is inmiddels vijf uur. Was wat kleren en ga even met mijn benen omhoog liggen, voeten doen een beetje zeer.

Tegen half zeven loop ik een klein stukje….. en beland bij een gezellig restaurantje. Glaasje wijn op het terras en naar binnen om te eten. Het is erg lekker en Chris belt waar ik ben. Hij en Marieke hebben een appartementje maar geen zin om te koken. Het wordt dus echt gezellig.

Verhaaltje typen en slapen. Morgen maar 23 km en slapen in een Pipo wagen. 😜🙃 we zullen zien.

Vanuit La Souterraine, welterusten
Liefs, Marian

PS: voor alle duidelijkheid, ik loop al vanaf Vezelay met Marieke en Chris. Een gezellig 50 jaar getrouwd stel. Ze lopen alsof ze 25 zijn. Samen in herbergen geslapen, appartementje en in hetzelfde hotel. Ze lopen waarschijnlijk tot Bergerac en gaan dan naar huis

Geschreven door Marian-wandelt