Halve nacht wakker gelegen, stress van geen overnachtingsplek. Het aardige meiske bij de receptie belt voor mij naar de mevrouw die nergens op antwoordt. Geen gehoor. Dan maar een bed in de herberg. Deze is zonder douche maar dat wist ik toen nog niet.
Ik kan op pad, eerst naar de bakker. Buiten staan Ineke en Willie op het plein te wachten, zo leuk. Ineke haalt koffie bij de bar en ik koop taartjes bij de bakker. We zitten gezellig onder de overdekte markt. Weer een hartelijk afscheid maar nu gaan we elkaar niet meer zien. Ze gaan morgen naar huis.
Aan de wandel, zo het stadje uit en de natuur in. Een mooi bos en veel klimmen en dalen, niet extreem maar toch.

Dan stopt er een auto naast me. Het tegenovergestelde van een ANWB echtpaar zullen we maar zeggen. Zo schattig, ze zijn een beetje verdwaald en vragen aan mij de weg. Jaaaa, wat moet ik daar nou mee? Ik laat op de app zien waar we zijn en probeer uit te leggen hoe ze bij de weg komen. De mevrouw ratelt maar door en ik kom er bijna niet tussen. Met een dikke merci rijden ze aan. Hoop dat ze inmiddels thuis zijn

Op een bankje eet ik mijn belegde broodje van de bakker en weer verder. Kom geen bankje meer tegen en ben rond twee uur bij de herberg. De burgemeester zelf komt de sleutel brengen.
De Belgische vader en zoon arriveren en ook nog een stel uit Venlo. 2 stapelbedden 🫣. Ik bied meteen aan om op de bank te slapen. Eigen slaapzakken en, veel belangrijker, eigen hoekje.
Er is een ienie mini winkeltje en daar koop ik wat te eten en een fles wijn. Alles wat er gekocht is wordt bij elkaar gegooid en het smaakt nog ook. Best gezellig. Wel jammer dat ik bijna niet slaap.

Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt