We vieren vandaag een feestje. Eigenlijk meerdere tegelijk. Het lopen gaat heel goed voor Nina, onze Dennis is jarig en we lopen de laatste dag naar Muxia. Dat laatste is eigenlijk geen feest want dan is het klaar en zit het erop
We vertrekken bij Liresca na een lekker ontbijt maar met een grauwe lucht. De vraag is moet OF het gaat regenen maar WANNEER. We zullen zien, kunnen we toch niet veranderen. Het is niet ver naar Muxia maar onderweg is niks. We hebben ons voorzien van banaan, water en zoute knabbeltjes, komt dus goed. Grote verbazing, na twee kilometer een soort van barretje. Flesje cola uit de machine ‘para llevar’. Het waait dus vooralsnog geen regen.

Eerste stop is dus heel kort en de tweede bij de fuente waar ik ooit een taxi belde omdat ik hartstikke ziek was.
Nu eten we daar banaan en drinken wat. Een stukje verder worden de mistwolken toch een beetje regen maar Ad zou zeggen: da’s geen regen maar natte wind. In ieder geval hoeft de jack niet aan. We hebben de mooiste paadjes en af en toe stukjes over rustig asfalt. Als we er bijna zijn zitten we nog even op een muurtje en Nina vindt daar een huis wat te koop is….!??
Toch maar niet, veel te ver weg. Gelukkig.

We lopen Muxia binnen over een weg, niet het mooiste stuk maar wel lekker snel te lopen. We checken in, hebben een mooie kamer.. Op naar A de Lolo, we hebben honger, een lekkere vegan salade, wat frietjes en voor mij Gamba’s A de Lolo, zo lekker en het zijn net kunstwerkjes. Herinner ik me van de vorige keer; je zou er voor naar Muxia reizen. Alles overgoten met een heerlijke Albariño en de rekening sturen we naar onze Dennis 😇 Volgens mij moet hij trakteren 😉🙂

Tijd voor de was; er is een wasmachine dus alles wordt gewassen. Helaas zie ik dan pas dat de droger het niet doet dus wordt alles opgehangen aan hangertjes, lampjes en richeltjes. Nina doet een dutje (wie is hier de abuela?)

We lopen naar het kerkje van Muxia, zo mooi. Geen zonsondergang want er is geen zon maar de woeste golven die op de rotsen beuken zijn prachtig om te zien. We doen hier nog iets bijzonders waardoor deze plek nog mooier wordt. We zitten stil op een rots en kijken naar de zee. Door mijn hoofd spookt ‘voor jou’ van Marco Borsato. Ach ja, het blijft……
Hierna toch maar iets gaan eten, het is inmiddels vijf over negen. Lekker en de koffie met Licor Crema sluit deze dag perfect af. We gaan naar bed.

Vanuit Muxia, Buenas Noches.
Liefs, Nina en Marian

Geschreven door Marian-wandelt