Tot half zes aan één stuk geslapen, uitgerust. Ik neem rond zeven uur koffie uit de automaat en drink die buiten op 😇
Pak op mijn gemak de rugzak in en voor alle zekerheid jack maar bovenop. Er zijn al veel pelgrims langs gekomen maar het nog donker. Ik weet dat over de brug iets al heel vroeg opent dus een klein stukje terug en lekkere koffie met een croissantje
Joke zit er ook en als het wat licht begint te worden lopen we samen aan. Had al gezegd dat ik langzaam opstart maar ze gaat me veel te snel. Na een tijdje zeg ik dat ze maar door moet lopen omdat ik hier veel te moe van word. Ze vertelde eerder dat ze het liefst alleen loopt ( ik ook) maar bij mijn eerste koffiestop loopt ze met iemand samen. Vroeg nog wel of we vanavond samen konden eten maar helaas ik ga Nina ophalen

Hier zie ik ook weer het meisje van gisteren die door een eng beest gestoken werd. Ik krijg een knuffel en ze wil me toch echt iets geven. Ik krijg een kaartje met de vlag van Letland, zo liefff.

Bill uit Amerika wil een foto met mij. Hij vraagt iemand om te knippen, gelukkig heeft zijn telefoon het overleefd😊
Steeds miezer, hardere regen en dan weer droog. Maar het is gezellig op de Camino, ik zie Connor van gisteren en hij stuurt me foto’s van het beeld in Padron. Hij was nog een keer terug gegaan in het donker. Heel bijzonder. Nog een stel uit Zuid Afrika en ik loop een stukje met een vrouw uit Den Haag. Als ik een boomstronk zie zeg ik dat ik even ga checken of er iets in mijn schoen zit. Misschien niet aardig maar ik heb ff genoeg gehoord. Rust!

Laatste stop koop ik een blikje cola en neem het mee, ook geen zin om tussen zoveel mensen te zitten.
Aankomen op het Orbradoiro plein blijft bijzonder. Even tegen Ad’s muurtje hangen en Rua Villar
Douchen, snel iets eten en dan verhaaltje.
Ga straks Nina ophalen bij het busstation en daarna niks meer. We ‘moeten’ kletsen, eten en… drinken.

Vanuit Santiago, groetjes van Marian en Nina

Geschreven door Marian-wandelt