Als ik wakker word hoor ik het buiten al tekeer gaan. Harde wind en regen. Ga nog lekker even liggen. Niet veel zin om er uit te gaan met dit weer. Regenhoes om de rugzak en de poncho aan, doffe ellende. Het giet, het komt echt met bakken naar beneden. In het centrum tref ik Levana en Justo, ze zijn klaar om te vertrekken. Ik wil koffie maar veel tentjes zijn nog gesloten verderop hangen ze met de benen buiten en daar heb ik helemaal geen zin in, dus….op pad. Nog niet eens helemaal licht maar ik volg de meute…. Ik heb de kaas van gisteren op dus ik kan er wel even tegen. Het gaat meteen omhoog tot Gonzar en dan heb ik er bijna 8 km opzitten. Ik zie niks van de omgeving want mijn muts hangt steeds voor mijn ogen.deze stop is nog drukker dan in Portomarin dus ik rook daar een peukje en maar weer verder. In Ventas de Naron eindelijk koffie met een ham kaas broodje. Ik wissel mijn sokken en giet het water uit mijn schoenen. Hierna loopt het iets beter want het ‘sopt’ niet meer zo erg. Een jonge jongen vertelt me hier dat zijn vader vorig jaar overleed aan COVID en dat ze nu met de familie de pelgrimstocht lopen. Hij moet er wel een beetje bij huilen en zegt: maar hij is bij ons. Natuurlijk lieverd, en wat zal hij trots zijn op jullie. Mooi verhaal en dat wordt zomaar gedeeld. Kan op de Camino maar het blijft nog wel een tijdje in mijn hoofd spoken.

Dan heb ik ook het grootste gedeelte klimmen achter de rug. Gelukkig. Eindelijk kom ik een beetje in mijn ritme en de poncho kan uit. Daar onder is gewoon alles nat, tot op mijn ondergoed aan toe. Ik blijf maar doorsjokken want het is toch wat het is. Hier en daar glibberige modder paadjes en ook nog een stukje naar beneden over spiegel gladde keien. Uiteindelijk nog ergens een stukje tortilla met koffie en dan is het nog een kilometer of zes.
Zo blij als ik er ben. Kan ik natuurlijk het hotel niet vinden, drie keer gevraagd en na veel heen en weer lopen gevonden. Het is inmiddels droog. Moet ik vragen hoe de douche werkt want er zitten zoveel knoppen maar geen één geeft water. Komt ook goed. Dan ga ik maar eens vragen of ze een krant voor me hebben. Schoenen zijn zeiknat. De aardige mevrouw zoekt alles af maar ze kan er geen vinden. Eerst maar even in het tuintje zitten met een koude Kas Limon en een peuk. Op naar de supermarkt maar daar verkopen ze geen kranten. Weer een lieve mevrouw die mee naar buiten loopt en me de weg wijst. Kranten genoeg in het winkeltje, als ik er een wil afrekenen zegt de mevrouw dat ik een andere moet pakken; meer pagina’s en veel goedkoper. Eerste lading kranten in de schoenen.

Tijd voor wijn, ik tref Justo en we drinken samen wat. Hij heeft goed nieuws ontvangen dus dat is mooi. Ik ga wat eten. Pelgrims menu dat heerlijk smaakt. Denemarken en Levana komen binnen en ik neem mijn koffie mee naar buiten. Reden inmiddels wel bekend, toch?

Terug naar mijn hotel, volgende lading kranten in de schoenen. Op hoop van zegen. Ik draai de verwarming ook maar wat omhoog. Morgen ook weer regen voorspeld maar ik heb een halve snipperdag. De etappe naar Arzua doe ik in twee dagen. Morgen dus naar Melide en da’s maar 15 km. Hopelijk blijft het een beetje droog.

Vanuit Palas de Rei, Buenas Noches.
Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt