De dag begon met een zoektocht naar een bakker die open was want er moest ontbeten worden. Gelukkig eentje gevonden maar er kon geen broodje met jam geserveerd worden. Het werd een droog broodje maar wel eentje dat heel erg lekker was. We gaan hierna de oude brug over en knippen een foto van het beeld van de pelgrim. Een eindje verder scoren we een stempel bij de aardige Manuel. Hij wil ook wel poseren voor een foto en wenst ons gewoon in het Nederlands ‘een goede reis’ Hoe leuk is dat. Ik koop bij hem een schelp voor aan de rugzak van Jasmijn. Een schelp moet je krijgen en gisteren hadden we er geen gevonden.

We lopen rustig aan en we hebben zo’n beetje hetzelfde tempo. Jasmijn moet, net als ik, een beetje op gang komen. De route is prachtig en ik word er blij van om haar zo te zien genieten. De eerste stop hebben we na 6,5 kilometer. Hoogste tijd voor cola. Er zit ook een echtpaar uit Zuid Afrika en we kletsen gezellig. Als we weer aanlopen zien we na een tijdje een kistje mandarijnen staan bij een huis. Gratis mee te nemen voor de pelgrims, zo lief. We nemen er ieder een en die smikkelen we, al lopend, op. Café Nunez is net gesloten als we aankomen en daar hadden we water in willen slaan en iets lekkers voor onderweg. Helaas, we zitten even met wat water en een banaan en gaan dan maar verder. Hier had ik gedacht dat Jasmijn een stukje met de taxi zou doen maar nee…… ze wil lopen. Het begint meteen te klimmen en dan is de Fuente Très Bicas ook nog gesloopt. Geen koud water, gelukkig hebben we nog wel maar dat is nu behoorlijk lauw.

We nemen regelmatig een korte stop en bij het Cruz dos Franceses zitten we even en delen een sinaasappel Pelgrims leggen stenen bij dit kruis en het wordt ook wel Cruz dos Mortos genoemd. Dat is dan weer refererend naar een hinderlaag voor het leger van Napoleon tijdens een oorlog in 1800. Nog ruim een halve kilometer steil omhoog en dan zijn we op de Portela Grande en hebben we de zwaarste etappe van de Camino Portuguès bedwongen. Wat ontzettend knap van Jasmijn om dit te doen op de eerste ‘loopdag’. Ik zeg dat ze powervrouw is en heel trots op haar ben. High five en een knuffel.

Na even zoeken vind Jasmijn de fuente die hier moet zijn en hebben weer heerlijk koud water. We zien een stel uit Oostenrijk die dachten dat hier een bar zou zijn. Er is hier echt niks maar we kunnen ze gerust stellen; op de weg naar beneden is aan de linkerkant wel een bar.
Wij lopen voorzichtig naar beneden (steil en rotsen) en eten later bij de bar een lekkere omelet en sla. Waren we ook wel aan toe. Dan is het nog maar een klein stukje naar ons onderkomen van vandaag. We worden aller vriendelijkst ontvangen, de rugzak van Jasmijn is gearriveerd en als de aardige man vraagt of we bier willen kan de dag niet meer stuk. Jasmijn vindt het heerlijk. Ik bedank want als er iets is wat ik niet lust….. 🤢 😉

We krijgen een mooie kamer met prachtig uitzicht en in de badkamer een BAD! Ik neem snel een douche en dan kan onze Smijn heerlijk gaan relaxen in haar bad. Als iemand het vandaag verdient heeft is zij het wel. Wat een BIKKEL!!!
De kleren zijn gewassen en hangen te drogen, om half acht worden we naar het restaurant gebracht en hopelijk ook weer opgehaald……
Hierna wordt het waarschijnlijk vroeg slapen dus hier moeten jullie het vandaag mee doen. Morgen Spanje

Liefs, Jasmijn en Marian

Geschreven door Marian-wandelt