14 juni. Ponte de Lima.

Vandaag de reisdag. Natuurlijk om 6 uur wakker maar dan tijd genoeg op mijn gemak te doen. Rustig aan, de vakantie begint.
Broodje, koffie en een peuk. Op naar de bushalte en dan richting Eindhoven. De bus naar AirPort laat niet lang op zich wachten en dan stapt Jasmijn in bij StrijpS. De bus zit zo vol dat we elkaar niet zien maar via de app weten we dat we er tenminste allebei inzitten. We checken de rugzakken in bij de self service en hebben nog tijd voor iets te drinken en knabbeltje te kopen. Gedacht dat het heel druk zou zijn maar alles verliep heel vlot.

Boarden gaat snel maar als we eenmaal in het vliegtuig zitten roept de piloot af dat we moeten wachten op de service van het vliegveld. Saai maar het is te overzien. Ik maak me wel een beetje zorgen of de taxi op ons wacht en stuur toch maar even een mailtje als we op de rugzakken wachten. Hij staat er nog!
Hele aardige man die ons naar Ponte de Lima brengt. Hier is veel eenrichtingsverkeer en hij kan er echt niet komen. Geeft niks jongen wij zijn hier om te lopen dus dat doen we dan ook.
Het eerste terras is voor ons. Lekkere Vinho Verde, een vegan burger, roerei en Piëmentos. De dag kan niet meer kapot. Terras heeft uitzicht op de oude brug dus we genieten. Alles is even lekker met ook nog vriendelijke bediening.

Op naar ons hotelletje (wat we natuurlijk niet kunnen vinden) Een aardige meneer loopt met ons mee naar een Confruteria en daar krijgen we de sleutel en loopt er iemand mee. Jasmijn doet een dutje en ik typ op het dakterras (doe maar ruig😇) alvast een stukje van het verhaaltje.

We kunnen hier koffie maken en daar worden we weer wakker van. Voor vandaag en morgen moesten we het vervoer van de rugzak nog regelen, gedaan. Een wandelingetje en dan is het tijd voor (alweer😇) iets eten. We vinden een leuk pleintje met dito terras en eten heerlijk. De lieve serveerster denkt mee over hoe we iets vegan kunnen maken. Allemaal gelukt en overgoten met Ponte de Lima wijn. Een of andere straat ‘muzikant’ die een beetje te diep in het glaasje heeft gekeken komt nog even voor ons ‘zingen’ maar wordt door de eigenaar van het restaurantje weg gestuurd. Het menneke is het er niet mee eens en loopt weg. Via een trap kan hij naar een hoger gelegen terras en zet daar zijn serenade voort. We hebben tranen gelachen, het was heel komisch maar ook hard en vals.

Dus nu kunnen we naar bed. Moe maar voldaan.
Morgen onze eerste wandel dag met meteen een flinke klim naar de Portela Grande. We zullen zien hoe het gaat.

Liefs, Jasmijn en Marian.

Geschreven door Marian-wandelt