De dag begon met regen. Gisterenavond was het eten niet bijzonder en de bediening was ook niet je van het…
Eerst maar eens buiten een sigaret roken. Ik loop naar het plein en er is al een bar open. Koffie en een croissant. Gezellig praatje met Miguel uit Madrid. Het gaat meteen omhoog en niet te zuinig. Ik hijg en puf, wat moet dat worden. Bijna niet geslapen want ik ben weer door iets gestoken waar ik niet tegen kan; allergische reactie. Heerlijk, grote bulten die veranderen in blaren en heel erg jeuken. Uit voorzorg anti histamine mee genomen maar dat helpt ook niet.
Ergens neem ik, zonder het te weten, de alternatieve route. Heel mooi maar er is geen mens te zien. Slechte bewegwijzering dus veel op en neer lopen (omhoog en naar beneden) Over hele smalle paadjes die echt mooi zijn.

Net vóór Presedo zie ik een bankje en plof er op neer, helemaal gesloopt en ik heb er pas 10 km opzitten.
Even later stop ik bij de eerste bar van vandaag en bestel Kas Limon en een stukje tortilla. Die is wel heel erg lekker.
Casti komt nog aangelopen, zo fit als een hoentje.

Dan besluit ik dat ik niet alles ga lopen vandaag, benen willen niet vooruit en de knieën ‘zwabberen’
Verder zijn mijn armen en benen gloeiend heet en ook op mijn voorhoofd en gezicht zijn nu prachtige bulten verschenen.
Na mijn pauze sjok ik toch maar weer aan en het gaat steeds omhoog, stukje vlak, stukje dalen en weer opnieuw beginnen.

Ergens zit Miguel langs de weg een sigaretje te roken en ik denk: why not. Hij heeft veel last van zijn rechtervoet en ik vertel hem dat ik nog 3 km loop naar een picknick plaats en het dan voor gezien houdt. Hij loopt met me mee en belt dan voor mij een taxi, da’s toch lief. Ik wordt afgezet bij Hotel Canaima en ga meteen onder de douche.
Durf nog geen Ceterizine te nemen, bewaar ik voor vanavond.

Ik loop naar de apotheek voor cortisone crème maar deze is gesloten. Ondertussen is mijn jas zeiknat geregend en krijg ik het ook koud.
Terug naar hotel, jas uithangen en dan is het bijna tijd voor de bus. Darek en Alice uit Amerika zijn in Santiago (leren kennen op mijn laatste Camino) en daar ga ik naar toe. De bus is natuurlijk te laat zodat we een goed uur hebben om te kletsen. Eerst naar de Farmacia en dan op een terras een glas wijn. Wat een leuk weerzien. We lopen samen terug naar het busstation en de aardige buschauffeur gaat me zeggen als we er zijn. Bijna donker. Ik eet wat kleins in het hotel, niks bijzonders en ga naar boven. Crème smeren, Ceterizine met een Naproxen en dan naar bed.

Morgen nieuwe ronde nieuwe kansen. Toen ik mijn koffie mee naar buiten nam zei een Spaanse meneer dat het vanaf nu naar beneden gaat. Zal wel niet maar misschien dat ik er beter door slaap.

Vanuit Meson do Vento, Buenas Noches.
Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt