Gisteren een kort stukje maar ik was erg moe en stikte van de slaap, sorry. Zal vandaag beter mijn best doen ☺️
Niet echt goed geslapen want de kamer was warm en er was nogal wat lawaai.

Vanmorgen eerst maar eens gedoucht en op naar Rua Villar. Cristina staat bij de receptie en ik krijg een knuffel op afstand. Natuurlijk kijken we foto’s van haar dochtertje, Julia. Wat een schatje en wat een trotse moeder. Ik krijg een lekker plekje in de ontbijtruimte en krijg café con leche, lekker. Er zit een gezellige vrouw uit Amerika en dat kletst natuurlijk lekker weg. Ze deed de Camino op de fiets en vond het zwaar. Volgende keer lopen lieverd, mucho gemakkelijk.
Mijn rugzak staat bij Cristina achter de balie maar als ik mijn portemonnee wil pakken mag ik niet betalen, het ontbijt is gratis. Ik protesteer, ben gewoon gast en ga dus gewoon betalen. Krijg het niet gewonnen, deze keer is gratis. Ik zeg haar dat ze een vreselijke vrouw geworden is sinds ze moeder is en we kunnen er samen hartelijk om lachen. Wat een welkom en wat een warmte. Dag nog maar net begonnen en kan al niet meer stuk.

Ik wandel een stukje rond en zie al een hele lange rij voor de kathedraal, wat jammer dat ik mijn rugzak bij me heb; daarmee mag je namelijk niet naar binnen 😇. Nee hoor, volgende week ga ik wel naar binnen ook al moet ik lang wachten.

Bij het Prada Orbradoiro zit ik even op de stenen bank, genieten van de kathedraal en alle mensen die er zijn. Een bonte verzameling maar leuk om te zien. Voor Ad’s muurtje staan verschillende obstakels dus daar kan ik even niet bij.

Zo langzamerhand wordt het toch tijd om richting Convento Francisco te lopen. Daar komt Johanna mij ophalen en neemt me mee naar Ferrol; hoe lief is dat?! Het uitzicht is prachtig dus geeft het niks dat ik wat te vroeg ben.
Hele groepen mensen komen aangelopen, op weg naar de oude binnenstad. Het is vandaag een nationale feestdag.

Natuurlijk roken Johanna en ik eerst een peuk, ze heeft al een uur gereden dus is er aan toe. (Ik altijd😉)
Op weg naar Ferrol, parkeren en lopen naar de haven. De zon schijnt en er is een strak blauwe lucht, wat kan een mens nog meer wensen…..
Dan belt de meneer van mijn hotel, ze gaan van 2 tot 5 dicht en als ik eerst even kom dan krijg ik de sleutel. Wat aardig. We lopen samen richting hotel en dat is nog best een eindje. Met teruglopen erbij ongeveer 6 km.

Dorst en honger, terras aan de haven en erg lekker eten. Ik neem een cola, stik echt van de dorst. Als ik die op heb zwicht ik natuurlijk voor de Albariño maar volgens mij is dat heel goed voor iemand die bijna bejaard is, toch?

We kletsen gezellig en nemen nog koffie. Nog wat rondlopen en dan is het zomaar zeven uur. Ik verwachtte dat Johanna meteen door zou rijden maar nee hoor…. Tijd genoeg, geen vaste planning dus werd het een hele leuke dag en prima begin van de Camino.
Morgen lopen, niet ver, meest vlak maar ohhh wat heb ik er zin in.

Vanuit Ferrol, Buenas Noches.
Liefs, Marian.

PS: Johanna heeft nog een foto van mij geknipt bij het beginpunt. Die stuurt ze vanavond door dus daar hoeven jullie morgen pas van te schrikken….

Wat leuk Johan dat je ‘mee loopt’ Hopelijk alles goed met jou. Doe de groeten aan Luc.

Geschreven door Marian-wandelt