Feestje

Spanje, Arzúa

Het lijkt wel of ik steeds later wakker word. Zelfs Jane en Jim zitten al in de bar aan het ontbijt. Ik bestel koffie en vraag om één tostada maar krijg er tocht twee, jammer want dat eet ik echt niet op. Als ik vertrek, stukje omhoog lopen, komt de eigenaar naar buiten en roept naar me. Ik kan de andere kant op, rechtsaf door een klein straatje en dan naar links en ik ben op de Camino. Zo aardig. Stuur nog snel een berichtje naar Jane met deze informatie.

Iedereen zou hier eens moeten lopen als het geregend heeft. Zo lekker als dit bos ruikt. Laurier, eik, eucalyptus en ik zie ook een paar berken, lekkerrrrr. Het is lekker rustig, tegen half tien pas vertrokken de de grootste drukte is voorbij. Bij de eerste bar die ik tegenkom gaat iedereen naar binnen maar ik loop door; koop een banaan bij een klein stalletje en haal daar ook een stempel. Als ik de datum erbij zet zie ik dat ik vandaag precies een maand aan het lopen ben. Dat vraagt toch om een klein feestje? Mijn banaan krijgt zelfs iets feestelijks.

Als ik zin in koffie krijg is er ook een bar met een overdekt en beschut terras. Er zit een vrouw die rookt dus ik schuif aan, gezellig. Op een gegeven moment zegt ze dat ze uit Canada komt maar al een paar jaar in Eindhoven woont..... de wereld is klein. Ze kent zelfs Waalre, gaat daar vaak op de fiets naar toe. Is vlakbij zegt ze, kwartiertje fietsen vanaf Stratum.

Het lopen gaat goed vandaag maar toch ‘zwabberen’ mijn knieën af en toe een beetje. Omhoog en soms steil naar beneden.... er is niets vlak in Spanje maar wat is het mooi. Als het begint te regenen vind ik het tijd voor cola en tortilla. Overdekt terras, geweldig. Er komen twee vrouwen uit Duitsland en twee uit Israël zitten, leuk mengelmoesje van taal. Ik neem mezelf voor dat dit mijn lange stop wordt, liefst tot het stopt met regenen. Jane en Jim komen aan en ik neem nog maar een koffie. Het houdt op met regenen. Hoera!

Zoals gewoonlijk zit het venijn in de staart en als ik Ribadiso in loop durf ik niet meer gaan te zitten, bang dat ik niet meer opsta.... Het is dan nogmruim 3km naar Arzua. Mijn hotelletje is zo gevonden. Vriendelijke ontvangst met een flesje water en veel uitleg over Arzua. Ik verlang alleen maar naar een warme douche. De verwarming is aan dus geen zorgen dat mijn kleren niet drogen. Tijd voor wijn!
Buiten tref ik Jane en Jim, net ingecheckt en ze gaan iets eten en drinken. Ik loop mee. We treffen Andie en zijn met vieren, heel gezellig. Het eten is super en hier eten we vanavond om acht uur ook dus ik,bestel iets kleins.
Andie en ik lopen samen nog een stukje en drinken koffie. Er staat een gitaar en Andie probeert of die het doet, ja hoor! Mijn telefoontje met Carla wordt begeleid door een mooi stukje muziek.

Verhaaltje typen en ff rust. Straks eten en dan naar bed. Morgen naar Pedrouzo. Ik ben er bijna......

Liefs, Marian

Geschreven door

Al 4 reacties bij dit reisverslag

Bel je elke dag met Carla? Fijn, kan je toch delen. De maand is omgevlogen.....

Pelgrimvooraltijd 2019-10-18 19:16:24

Wat een fantastische tijd heb je toch. Dat pakt niemand je af. De herinnering blijft! Je bent een heldin, die zo intens kan genieten van alles wat de natuur biedt. Ik zal je verslagen missen. Heb op afstand een klein beetje kunnen meegenieten van je verhalen en de mooie foto s. Dank je wel

Anneke 2019-10-18 19:35:16

Hoi Marian, nu pas begrijp ik het verhaal over de gitaar. Ik vroeg me al af of Andie deze meesleepte op haar tocht. Nee hoor Pelgrimvooraltijd, dit was nog maar de tweede keer dat ik Marian belde. Schraal, ik weet het. De paden veranderen zo te zien langzaam in slootjes, zullen ze dan omleidingen maken net zoals op de Kampina? Als ik zo lees over je ontmoetingen dan krijg ik de indruk dat jullie een soort van Camino-familie vormen. Welkom zijn aan tafel met de anderen is iets vanzelfsprekends. Bijzonder om mee te maken en ook handig voor thuis, het makkelijk contact maken met anderen. Morgen kom jij aan op je bestemming, ontroerend lijkt me dat. Ik hoop dat jullie het met je club van vier kunnen vieren. Morgen komt bij mij mijn moeder van 93 jaar op bezoek om mijn nieuwe huis te zien. Voor haar een grote reis met de rolstoeltaxi waarbij ik haar mag vergezellen. Wat leven wij in een goed land dat deze voorzieningen er zijn. En wat ben ik blij met jouw kaars Marian, die zal mijn kwetsbare moeder kracht geven op haar tocht

Carla 2019-10-19 09:00:26

Wat een reis was dit zeg! Ik heb genoten van je verhalen en prachtige foto's daarbij,je ontmoetingen met zoveel (voor jou vaak 'bekende) mensen en je zo mooi omschreven gedachten en gevoelens! Bedankt dat we zo een beetje mee mochten met jou. Wel thuis en ik hoop je gauw weer eens te zien(wellicht samen met Carla).xx

Els 2019-10-20 12:49:44
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.