Kwart over acht op pad. De route is 27 km maar ik stop een paar kilometer eerder omdat er in het laatste dorpje niets te boeken was. Gisteren geboekt tot aan Molinaseca dus ik kan langs het Cruz de Fierro. Daarna kijk ik weer verder. Wil ook nog wel naar Cebreiro maar dan ga ik het eerste stuk overslaan. Er gaat vast wel een taxi en anders ga ik over de weg. De eerste 2,5 km klim is zo afschuwelijk dat ik die echt niet nog een keer ga doen. We zullen zien.

Koffie een tostada met ham, erg lekker maar een beetje veel. De andere helft wordt netjes ingepakt Leuk hoor.
Om kwart over acht loop ik aan dan is het licht. 17 km zonder bars of restaurantjes. Na een kilometer of vier staat er een man zijn mobiele café aan te prijzen en ik beloof dat ik er heen zal gaan. Toch passeer ik eerst nog een Foodtruck; achteraf bekeken had ik daar beter kunnen gaan zitten.
Een klein stukje verder is er dan de mobiele bar..... ik bestel geen koffie (later vertelt een vrouw dat ze hem weggegooid heeft, niet te drinken) Dan maar cola, en ik check de datum! Nog ruim de tijd. Verder is het een vieze bedoening. Claus en Katherine komen aangelopen en ik geef het advies over de koffie door.

Weer verder door dit lege land. Hier zou ik best een uur kunnen zitten om te kijken hoe de wind, de zon en de wolken continu de kleuren laten veranderen. Overal waar ik kijk is....NIKS. Een grote leegte, dan raakt je hoofd vanzelf leeg. Ik geniet er van. (Waarschijnlijk ook omdat het vrij vlak is met hier en daar een klein heuveltje)
Al voor 12 uur ben ik in Calzadilla de la Cueza. Er zijn verschillende herbergen. De eerste is natuurlijk de drukste. Ik ga bij de rechtse binnen en tref Andrea die vandaag nieuwe sandalen heeft gekocht en met de taxi hier naar toe kwam. Heel veel last van de voeten. Ik bestel koffie, waar ik al heel lang zin in heb, en daarna nog een cola. Rook een sigaret met Mark uit Wales en stap dan weer op.

Ik loop langs de N-120 en dat loopt lekker. Er is wel een pad, ik hoef niet over de weg.voor ik het weet ben ik in Ledigos en vind ‘mijn’ herberg. Hele mooie kamer. Ik doe mijn bergschoenen uit, sandalen aan en ga terug voor gin en jus. Ik zit lekker op het terras in de zon en zie op de App dat het bij jullie regent.... tsja, verschil moet er zijn hè?

Douchen, kleren wassen en proberen om WiFi te krijgen maar het werkt echt niet. Dan maar een glas wijn en ik raak aan de praat met een Zweedse vrouw en een Duits meisje. Heel gezellig en het gaat ergens over.
Nu ben ik dit aan het typen en hoor beneden Janet van gisteren praten. Ze praat namelijk HEEL veel.

Om zeven uur kan ik eten en ik ga maar voor het Pelgrimsmenu. Er zijn hier geen andere restaurantjes en als ik buiten wat wil bestellen is dat pasta of pizza. Waarschijnlijk allebei uit de diepvries?? Mwah....

Maakt niks uit wat je neemt het is echt niet lekker deze keer. Zit aan tafel met Judy en Lisa uit Taiwan en er komt nog een Spaanse bij zitten. Zeer moeizaam gesprek. Judy vertaalt veel voor haar moeder en van de Spaanse mevrouw snapt niemand iets.
Het eten komt in sneltreinvaart maar dat geeft niks, des te eerder kan ik weg uit de herrie. Wat een lawaai.
Ik bestel koffie aan de bar en ga nog lekker even buiten zitten RUST!
Slapen!

Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt