Bijna niet geslapen, stikte van de jeuk. Om 7 uur ontbijt en om kwart voor acht werd het licht en kon ik op pad.
Het eerste stuk rustig omhoog. Na 8 km cola en tortilla in Espinosa. Pittige klim naar Villafranca Montes de Oca. Pffft. Daar neem ik niks want ik wil door. De klim het stadje uit is behoorlijk steil dus ben ik blij als ik een picknickplekje vind. Zitten, banaan en GEEN sigaret! Verder omhoog naar Monumento a los Caidos. Een monument voor alle geëxuciteerden tijdens de burgeroorlog in Spanje. Ik ben er stil van...

Steil naar beneden en dan weer steil omhoog naar Alto Mojapán. Word er moe van. Dan is er een verrassing; een danativo stalletje met fruit en koude drankjes. Ik koop een ijskoud flesje water, lekker. Hierna daalt het verder richting San Juan de Ortega. Hier kijk ik even in het kerkje maar vind het niet heel bijzonder. Ik haal een koffie met een broodje en ga in de schaduw op een bankje zitten. Gezellig, samen met de mussen. Als ik mijn kopje naar binnen breng zie ik dat Albert en Marianne uit Frankrijk ook zijn gearriveerd. Zij gaan naar Agnes en ik bel naar Albergue Peregrinus’ in Atapuerca. De man spreekt alleen Spaans en er is blijkbaar iets mis met mijn reservering..... ik sta niet op de lijst. Toch maar richting Agnes lopen en dan moet ik over een wildrooster ( en ik denk aan de koeien Carla) heel blij als ik over het volgende rooster kan.
Als ik aankom vraag ik op het terras of er iemand Engels én Spaans spreekt. Een aardige jongen belt en mijn reservering is inderdaad weg!
Wat nu? Op naar de albergue, misschien hebben ze ook kamers. Een zeer ongeïnteresseerd meisje zegt dat ze dat niet hebben maar ik kan wel een vier persoonsnamen hebben voor €40. Oké, doe maar dan. Het is niet meer dan een varkensstal. Echt vreselijk! Ik krijg een laken en een sloop, geen slot op de deur en de badkamer delen. Daaag, zegt ze nog. Ik kijk nog eens goed rond en besluit: hier kan ik niet slapen. Ik ga terug met het laken en het sloop en zeg dat ik de kamer niet wil. Ze begrijpt niet waarom maar ik krijg wel mijn geld terug. Op Booking.com vind ik iets, 2,7 kilometer verwijderd van Ages. Prima! In de volgende lbergue vraag ik het nummer van een taxi en bel, komt over een kwartier.
En dan word ik afgezet en dan ook echt formidabel!!!!

Mijn hotel ligt aan een grote weg en er staan veel vrachtwagens. De kamer is prima! Dan ben ik mijn paspoort kwijt. Het kan niet op, straf voor al dat luxe gedoe. Ohhh wat voel ik me een egoïstische trut. Paspoort krijg ik terug van de eigenaar.

Douchen, kleren was ik morgen wel. Beneden vraag ik een koffie en later een glas wijn. Als ik aan de eigenaar vraag of ik morgen een taxi kan krijgen naar Atapuerca zegt hij dat hij me wel even brengt omdat de taxi’s hier erg duur zijn. Dat heb ik ondervonden ja. Maar wat lief, krijg ik zomaar aangeboden. Ga natuurlijk wel betalen maar hij zal niet zoveel aan willen nemen als de taxichauffeur van vanmiddag; wat een afzetter.

Op het terras koffie en daarna een glas wijn. Om half negen ga ik eten en ik krijg een heerlijke vissoep. Daar heb ik eigenlijk al genoeg aan maar ik krijg nog kip met sla. Sla lekker kip hartstikke droog. Ik bedank voor het toetje en krijg koffie. Naar bed, wat een dag!

Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt