Vanmorgen lekker uitgeslapen, ik hoef niet ver en het hotel was zo duur dat ik er zo lang mogelijk van wil genieten
Ik neem ook nog maar een ontbijt, alsof het niet op kan.....

Pas tegen half tien ben ik aan het lopen, goed opletten en zoeken naar gele pijlen; dit is een grote stad.
De blaar onder mijn linkervoet is niet meer volgelopen dus dat scheelt ook alweer.
Vandaag voel ik me helemaal in mijn element en ben ik, eindelijk, op de Camino. De eerste dagen ver over mijn grenzen gegaan en dat was echt te veel. Nu uitgerust en de benen al wat sterker. Van 400 meter stijg ik langzaam naar 520, de Alto Grajera. Het loopt lekker. Heb wel even van tevoren koffie gedronken op een prachtig plekje aan een groot meer.
Daar trof ik ook drie mensen uit Duitsland, zij vertelden dat ze vandaag gestart zijn in Logroño en rustig aan beginnen vandaag. Dat had ik natuurlijk ook moeten doen.......

Al van heel ver zie ik Navarette liggen ( op een heuvel) Al om 12.40 ben ik er. Koffie op het eerste terras met een stukje tortilla (erg droog en niet zo lekker) een Canadese vrouw vraagt of ik niet bij hen wil komen zitten. Wat leuk. Met haar man een gesprekje over het smelten van de ijskappen. Hij heeft een vlag aan zijn rugzak waar hij zoveel mogelijk verschillende nationaliteiten op verzamelt Hij gaat hem ergens naar toe sturen maar vergeten waar naar toe.

Als ik opstap moet ik een stukje terug want ik heb mijn slaapplek al gespot. Een herberg die ook privé kamers heeft. Tsjaaa...ik spuit eerst maar eens wat anti insectenspray, vertrouw het niet helemaal. Kan ook een blik in de keuken werpen dus hier eet ik niet.

Na douchen het dorpje/stadje in. Ik loop een rondje, bekijk de kerk (afschuwelijk , heel veel goud) en kom uit bij een aardig terras. Het is inmiddels vier uur dus een glas wijn kan best. Ik loop naar binnen en er liggen heel veel pinchos, ik kies er twee. Ik bel even met onze Dennis en klets ook nog met ons Liesje.van al dat praten krijg je natuurlijk dorst dus nog maar een glas wijn halen. Dan zit er een mevrouw met dezelfde vreselijk rode bulten die ik ook had. We raken in gesprek en ik ga er maar bij zitten (met wijn ...) Ze is naar de dokter geweest en heeft anti histaminica gekregen maar geen crème. Ik bied haar mijn cortisone crème aan. Dat zou ze heel fijn vinden want omdat het zondag is, is de Farmacia gesloten.

Dus weer naar beneden gelopen voor de crème en terug omhoog. We lopen samen een rondje, bezoeken de supermarkt en besluiten dan om samen wat te eten. Het was heel gezellig met Mary uit Ierland.

Ik was eerder van plan om ergens op een bankje alvast het verslagje te typen maar dat moest dus wachten. Bij deze.
Nu in mijn krakende en piepende bed 😱 Bloedheet in de kamer maar gelukkig kan het raam open en er zit een hor in. Komt dus wel goed, denk ik.

Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt