Al vroeg op pad maar Marian had nog van alles te doen toen ik bij haar hostal aankwam. Wachten dus. Morgen anders doen. Meteen beginnen met een klim naar het klooster van Irache. Laten we zeggen: I swear myself an accident!
Marian wordt bijna aangereden door een auto bij het oversteken, kreeg bijna een hartverzakking.
Het is een mooi klooster maar er is een wijnfabriek voor geplaatst. Nu valt het helemaal in het niet. Dat vond de directeur van de wijnfabriek waarschijnlijk ook dus kunnen pelgrims nu gratis wijn drinken of water. Natuurlijk heb ik hem geproefd, echt onder de kraan gehangen...... niet te zuipen.

Kort na het klooster kun je kiezen voor een stuk naar beneden en dan steil omhoog of een geleidelijke klim tot de helft van de Montejura. Die is 1040 meter maar wij hoeven maar tot 720
Het is een gestage klim maar ik word er vreselijk moe van en voor het eerst denk ik: wat doe ik hier. Toch is het heel erg mooi met prachtige vergezichten. Als ik denk dat ik echt niet meer verder kan stop ik om wat te eten en te drinken. Hierna gaat het zowaar naar beneden! Dalen tot Luquin en dan is er koffie. Ik neem ook nog een cola. Er is WiFi en voor de zoveelste keer check ik Booking.com voor Logrono morgen. NIKS! Nog drie dure hotels en daar kies ik dan maar de ‘goedkoopste’ van. Vreselijk, wat een belachelijke prijzen. Maar het geeft rust en dat is, in dit geval geen geld maar goud waard. Niet meer aan denken.

We gaan verder en het loopt lekker, heuvelachtig maar goed te doen. Toch word ik er moe van. Na nog een cola stop verder en dan bijna in Los Arcos. Marian loopt door naar Torres’ del Rio. Daar moet ik ook naar toe maar alleen omdat er in Los Arcos niks meer te boeken viel. Dus stop ik ermee voor vandaag ( wat ben ik toch wijs, of lui??)
Na bijna 24 km er nog 8 achteraan plakken vind ik te veel van het goede.
Bar gezocht en taxi laten bellen. Aardige mevrouw in de bar maar de taxichauffeur was gewoon een l... Geen fooi dus.

Douchen, kleren wassen en even liggen. Tijd voor mijn gin en jus. Op het terras een gezellig gesprek met Doug en Ireen uit Canada. Dan een appje van Marian: ze ligt in het zwembad en wil graag samen eten. Prima, gezellig. Ik laat het zwembad voor wat hetbis; geen zwempak en skinnydipping wil ik niemand aandoen....

Voor het eerst een Pelgrimsmenu en het smaakt goed. En jaaaa, de fles wijn is bijna leeg. Het was dus een gezellige avond. En nu slapen.

Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt