Gisteravond een doorbraak in ons onderzoek. We hebben de geboorteakte gevonden van Clara Marie Voß. Onze overgroot moeder dus. Korte geschiedenis tot nu toe: Clara is t oudste kind (waarschijnlijk) geboren nadat haar ouders nog geen jaar getrouwd waren op 15 juni 1891. De overlevering vertelden dat ze op het kraambed overleden is, toen onze oma Franziska Anna geboren is in november 1908. Mogelijk is Clara bezwangerd is door de (zoon van de) boer waar ze in het huishouden werkte. Clara zou dan dus 17 jaar zijn geworden. Wie de biologische vader is van onze oma is, zal waarschijnlijk nooit boven tafel komen omdat niet meer te achterhalen is waar Clara gewerkt heeft.
Het echte verhaal is echter dat vanaf de geboorte van oma Franziska, Clara nog bijna een jaar (50 weken) geleefd heeft en op 18 jarige leeftijd is overleden.
Clara heeft een aantal zussen en broers gehad, die net als haar moeder, rond januari 1897 overleden zijn. Mogelijk was het cholera epidemie wat veel slachtoffers maakte in Europa, hier debet aan. Clara en haar vader, en mogelijk nog een broertje en zusje bleven over van het gezin van 7. Tot zover de geschiedenis van de Voß familie voor vandaag.
Het archief zelf, waar we alles gingen uitzoeken staat er al een jaar of -tig denk ik gezien de moderne inrichting. Aperatuur om dingen te scannen uit de DDR tijd nog. De jonge dame die haar tijd spendeerde in deze inspirerende omgeving sprak eigenlijk geen woord fatsoenlijk over de grens. Behalve dat we zachtjes moesten zijn, toen we, als enigen in de zaal, ietsje luider aan het praten waren. Verder was ze matig behulpzaam; we moesten maar een mail sturen om meer informatie te krijgen.
Na een aantal uren, tot ergens in de middag dus, waren we er wel even klaar mee. Om weer terug in 2025 te komen gingen we een bloemetje leggen bij het graf van een (oud) tante Anna. Vlak daarbij woont tante Ulla maar die bleek niet thuis...of woont niet meer daar...of is ook overleden....geen idee
Uiteindelijk is Ulla ook 93 jaar. Dus alles is mogelijk natuurlijk. Morgen maar es bellen met haar.

Geschreven door Vakantie2019