Wat een heerlijk land; je kan ongegeneerd mensen aanstaren, uitgebreid bekijken en bestuderen. Niet zoals in Nederland een beetje vanachter je oogharen gluren, en dan maar hopen dat je niet betrapt wordt. Hier mag je iedereen rechtstreeks aanstaren zonder dat je de mensen kent of überhaupt iets van ze zou willen. Gewoon, omdat je de mensen fascinerend vind om ze te bekijken, of nieuwsgierig bent naar wat ze doen.
Vanochtend in de trein zaten we in het tussen compartiment. Voor ons stond een Sikh bij een wastafeltje met een spiegel uitgebreid zijn tulband om te wikkelen. Zonder dat t raar werd gevonden konden we deze hele procedure volgen. Nog een best secuur werkje, zo'n tulband om je hoofd wikkelen.
Wij worden ook vaak aangestaard door Indiërs. Zonder enige gene komen ze heel dicht bij je staan en wordt je begluurd. Of krijg je weer een handje. We zaten op het station te wachten, en daar kwam er zelfs iemand de trein uit stappen om ons een hand te geven. Verder dan "how are you" " where are you from" en "do you like India?" Gaan de gesprekken niet. Maar het is wel een gevoel van gastvrijheid die je hier krijgt.

Het is verbazend dat t land zo vies is. De Indiërs doen er van alles aan om alles zo schoon mogelijk te houden. Je ziet op t station overal plekken waar je je kan opfrissen, wassen, toiletten etc. Het station zelf wordt een paar keer per dag met een brandslang helemaal schoongespoten. Zowel het perron als de rails. Daarna wordt het perron met een bezem 'geschrobd' en vervolgens met een grote trekker het overtollige water weggehaald. En een paar uur later is er van al die noeste arbeid niets meer terug te vinden. Ok, nou hebben ze ook wel.een paar wat meer ranzige gewoonten in onze optiek: ze spugen te pas en te onpas van zich af. En meestal lijkt dat de hoeveelheid te zijn van een halve maaginhoud. Ze wandelen langs je heen. Kijken opzij en zonder een roggel, te blikken of te verblozen spugen ze even heel snel opzij van zich af. Heel snel, en héél veel, alle kleuren van de regenboog zijn we al tegen gekomen.

En dan t treinreizen...we waren gewaarschuwd voor van alles, stank, overvolle treinen, hitte, ongemak, chaos etc etc...in de praktijk viel t allemaal wel mee. T eerste stukje met de trein was een kort stukje van 1,5 uur (€0,85 pp). Kaartjes 's ochtends om acht uur gekocht en we konden gelijk instappen. Natuurlijk snapten we er geen biet van in welke coupé we eigenlijk hadden moeten instappen. Dus we ploften gewoon ergens neer. Een dame kon ons duidelijk maken, nadat ze op onze ticket had gekeken, dat dit niet onze plekken waren. Waar we wel heen moesten bleef beperkt tot een vage wapper met haar hand. We besloten om op het balkon van de trein te gaan zitten, naast een oud baasje met wat bagage. We zaten vlak bij de toiletten. En de stank hiervan viel reuze mee. Of we beginnen al aardig ons aan te passen (zo hadden we vandaag zelfs een sjaal om, zoals alle andere Indiërs omdat t zo koud is) of de wc stonk gewoon nog niet omdat het pas 8.10 uur was. Wel bleek dat de plek waar wij nu zaten normaliter een plek voor bagage is. Maar de conducteur die ons hier op wees grijnsde en gebaarde dat hij t best vond bagage of mens, t moet toch allemaal mee. Het was anderhalf uur schudden zonder dat je naar buiten kon kijken. Slechts een raampje was er op het balkon. De overige ramen waren geblindeerd met metalen lamellen. Daar kwam de wind door naar binnen. Na 1,5 uur was de overstap. Een station van een plaats die niet eens in de Lonly Planet staat. Dat betekent niet dat t een heel klein plaatsje is, maar dat er voor toeristen echt helemaal niets te beleven is. Hier brachten we vier uur door met kijken naar mensen. Aan de andere kant van t spoor stond op enig moment een gezin, waarvan de man en zijn dochtertje begonnen te zwaaien naar mij. Dat wil zeggen, de man zwaaide en het kindje van een jaar of 2 deed met haar vader mee. Met gebaren maakte de man duidelijk dat hij graag wilde dat ik een foto van hem en zijn dochtertje maakte. Daarna moest er nog een komen met zijn vrouw erbij. Even later stapten ze in de trein en waren ze weg. Om de een of andere reden was het voor hun van belang dat een wildvreemde buitenlandse hun op de foto zou nemen. Of ik dat ook werkelijk gedaan heb zal voor dat gezin altijd een vraag blijven.
Onze trein naar Bikaner kwam op tijd! En we vonden zowaar gelijk onze plaatsen die we gereserveerd hadden. 2de klasse met airco. Die luxe hadden we ons wel veroorloofd. Niet zozeer omdat we airco wilden, maar omdat dit een iets duurdere klasse was en dus waarschijnlijk minder druk. (En hoe duur is duur: een treinreis van ruim 11 uur voor €44,00). En idd, het was niet overcrowded. In deze klasse kon je alleen zitten als je gereserveerd had. De drukte die er was in de coupé kwam van onze overbuurman, een man van in de veertig die continu, met volle geluidssterkte al zijn Facebook en YouTube filmpjes zat te bekijken en te beluisteren. Wij moesten maar mee luisteren. En aan de mede passagiers te horen hebben ze geen last van elkaar. Iedereen maakt volop gebruik van zijn mobiel, zonder t gevoel dat de ander er zich aan zou kunnen storen. Privacy....???

Geschreven door Vakantie2019