14 september, Thijs jarig! 22 jaar geworden. En wij zijn op vakantie. Maar ook vanuit Spanje is hij te feliciteren natuurlijk. En gelukkig was hij niet alleen thuis. Terwijl Thijs in "zijn" auto naar school reed (hoe decadent kan het leven zijn) hadden wij hem even online om een fijne verjaardag te wensen.
In Sevilla was het een grote natte boel. Regen regen regen. Vanaf s ochtends vroeg af aan al. Een uitstekend moment om te besluiten om de deken weer over ons hoofd te trekken en door te slapen tot een uurtje of 11. Tegen die tijd begon het weer iets op te klaren.
We besloten het winkelcentrum wat op steenworp afstand van de camping lag maar es te bezoeken. Slenterend tussen de buien door kom je leuke dingen tegen op de camping. Wat denk je wat mensen zoals meenemen? Een tafel en stoelen en kookspullen. En een bezempje kan ook nog. En als je met de camper bent kan er weer wat meer mee dan met een fiat Panda natuurlijk. Dan neem je ook een windfan mee. Want uiteindelijk ga je naar het zonnige zuiden waar het heel warm wordt. En je neemt, bij uitstek naar Sevilla, de stad van de sinaasappels, een elektrische sinapappelpers mee. Ok, tot zo ver kan ik nog enigzins mee gaan... Hoewel bij de pers haak ik al af. Maar als rechtgeaarde Nederlander neem je dus ook de airfrier mee. Want stel je voor dat je je frikandel of kroket moet missen gedurende de vakantie. Eigenlijk is dit allemaal nog tot daar aan toe. Het wordt pas echt bizar als mensen hun camper neergezet hebben, zich geïnstalleerd met tafel en stoel en laptop. En een grote variatie aan actie en horror achtige films ten gehore brengen. Dit is hinderlijk tot een uur of tien 's avonds. Daarna is het onbeschoft. Fransen spreken natuurlijk alleen maar frans. Maar nonverbale communicatie begrijpen ze ook wel. Toen ik om 0.15 uur achter de heg langs kwam om ze te vertellen dat een film kijken op de camping rond deze tijd, met dit volume ronduit asociaal was begrepen ze me verbazend snel.

Vandaag, de 15de Sevilla weer in geweest. En het is verbazend hoe makkelijk je toeristen, en dan met name Nederlanders of Duitsers er uit pikt. Nog zonder ze te horen praten. 0p de een of andere manier bewegen deze groep mensen zich anders. Ik heb er de vinger nog niet op kunnen leggen wat dat is. Qua kleding dragen ze niet echt iets anders dan andere Europeanen. En er zijn ook veel Spanjaarden die een dagrugzak op hebben. En toch kun je van een afstand die buitenlanders er uit pikken. Soms wel prettig hoor, toen we bij de bushalte stonden te wachten, wees men ons de juiste bus naar de camping al aan nog voor we iets gevraagd hadden. Die bussen zijn trouwens functioneler dan in Nederland. Als je in Nederland een vouwfiets mee wil nemen is dat in de bus bijna een onmogelijkheid. Hier gebruikt men de laadruimte gewoon. Als je op je bestemming bent, pak je uit de laadruimte je fiets, en rijd je door naar je werk. Super handig.
Onderweg van de camping was het een klein half uurtje met de bus naar het centrum. In de buitenwijken kwamen we een gebouw tegen met een overdaad aan kantelen. Deze waren mogelijk in eerste instantie gemaakt voor de sier. Op dit moment werden ze heel functioneel ingezet. Op alle kantelen was een ooievaars nest en alle nesten werden door een paartje ooievaars bezet. Het was een drukte van belang.
Vandaag stond het bezoek aan de kathedraal op het programma. Deels van orrigine een moors gebouw, maar toen de katholieken het hadden overgenomen hebben ze de boel aangepast naar hun eigen religie. Dat werd in het verleden vaker gedaan. Makkelijk natuurlijk, want de basis van het gebouw staat er al en dan kun je als overwinnaar ook nog eens de overwonnen partij kleineren door hun gebouwen aan te passen naar een andere stijl. Twee vliegen in een klap. Vanuit de hoge toren was er een prachtig uitzicht. Enige minpuntje was dat we op de hoogte zaten van de klokken. Maar aangezien het half 1 was, werden we maar 1x opgeschrikt door het enorme geluid dat de klokken produceren.

's Lands wijs,' s lands eer. Zoiets zal t geweest zijn toen we in de ochtend op een terasje een kop koffie wilden. Wel wilden gaan zitten op een terrasje toen we de ober voor bij zagen komen. Die had zojuist een bestelling op genomen bij andere mensen en nam vervolgens een stevige trek aan zijn sigaret terwijl hij richting de keuken liep. Wij liepen ook maar door naar een volgend terasje.
Marco wilde graag een ontbijtje. Op het uithangbord stonden een viertal opties. De ober zag ons kijken en liep naar het bord. Duidelijk verklaarde hij dat optie twee, drie en vier er niet waren vandaag. Wat we wilden hebben?
Na een kort keuze stress momentje koos Marco voor optie één met thee.

Elke zich zelf respecterende stad in Andalusie claimt de bakermat te zijn van de Flamenco. Feit is wel dat het, zeker in Sevilla nog actueel en levendig is. Veel winkels in de binnenstad die gespecialiseerd zijn in de atributen voor een danseres. En ook veel kledingwinkels die zich hebben toegelegd op de typische jurken. Elk jaar, rond pasen schijnt het een hele happening te zijn, dan wordt er gedurende een week allerlei flamenco gerelateerde feesten gehouden. Een kleine flamenco demonstratie zagen we op de Plaza d'Espana. Hier was een groep van 6 mensen, drie danseressen, 1 vocalist en 2 muzikanten, een demonstratie aan het geven van een stukje flamenco. Expressief dekt vooral de lading. En je moet als danseres een keigoede conditie hebben.

Geschreven door Vakantie2019