De camping in Tirana is alles wat je niet zou verwachten. We ploeteren door de hele stad om bij de camping te komen. Dwars door het centrum heen. Om 2 km te overbruggen moest je stapvoets rijden waarna we duidelijk uit het centrum kwamen. Wat verkeersdrukte betreft konden we dan sneller rijden, maar de wegen werden wel steeds minder. Tot we aan de rand van de stad een steile weg op moesten. En aan het einde van die weg was de camping. Ver van alle drukte, met een prachtig uitzicht over de bergen. We waanden ons helemaal niet meer in de buurt van een stad. Over de camping liepen en paar jonge katjes die duidelijk ge- en verwend waren. Gewend aan allerlei mensen en verwend door veel camping gasten. Ook kippen scharrelen er rustig rond. Toen ik s avonds een stukje brood in mijn hand had, wat ik eigenlijk wilde opeten, probeerde in het half duister een zwart jong katje me het bood uit de handen te grissen. Wat is dat toch, dat zwarte jonge katjes zo brutaal zijn...
's Ochtends zat Marco zijn brood in de handen en toen probeerde een brutale kip het zelfde te doen; eerst scharrelde het kipje vriendelijk rondom ons heen. Toen Marco zijn stukje brood op snavel hoogte had spurtte de kip in ene naar het stukje brood en probeerde het weg te pikken. Zo brutaal zijn zelfs de kippen bij ons niet.
Hoewel de camping ver van de bewoonde wereld leek te liggen, hoorden we op gezette tijden de moskee's kort na elkaar. T zal wel te maken hebben met t net wat later opstarten van het bandje voor oproep van het gebed en niet met tijdsverschil tussen de beide moskeeën. Gelukkig vanochtend om 5 uur niets gehoord.
Vandaag stond er weinig op de planning. Alleen maar naar Shkoder rijden. En t liefst dan niet over een snelweg. Dat hebben we geweten. Zondag lijkt wel de "zaterdag" van Nederland te zijn. Overal was het kei druk. Om Tirana uit te komen had Tom Tom bedacht dat we dat in 15 minuten konden doen. De realiteit maakte er bijna 5 kwartier van. En zo bleken alle andere stadjes waar we doorheen gingen ook heel erg druk te zijn. Deels vanwege alle trouwerijen. Zondag is absoluut trouwdag hier. Op verschillende plaatsen hebben we festiviteiten gezien. Ook op de camping bij Shkoder. Het restaurant bij de camping, waar we wilden eten had pas na het geplande trouwfeest tijd, rond een uur of 8.
Om de tijd nog even te doden besloten we om maar even een stukje te wandelen. De stad zelf is te ver weg om te bewandelen. Dus we gingen een ommetje over de rivier maken. Normaliter rijd je met een auto er over heen en dat is t. Lopend geeft het weer een heel ander beeld. In de verte een moskee in de zon met de bergen op de achtergrond. Bijna een ansichtkaartje.
Vandaag vooral een luie ' tussen dag', met wat reizen, regen vanaf het moment dat we de tent hadden opgezet tot zeker een uur later, en lekker lezen. Zelfs de maaltijd s avonds bestond uit brood en soep bij de tent.

Geschreven door Vakantie2019