Paris s'reveille. En wij ook, alles is bewolkt. Helaas, in tegenstelling tot wat ik gehoopt had. Ik had ingestoken op een mooie mistige herfstdag, waarbij de ochtendzon zijn best doet om door het wolkendek heen te prikken. De realiteit was: een stevige hoge bewolking en geen spoortje zon. Dus eigenlijk een saaie grijze dag. Saai is natuurlijk relatief en zelf te beïnvloeden.
Ondanks de bewolking besloten we toch maar vroeg op pad te gaan naar de Sacré Coeur. Daar was t nog lekker rustig. De helling naar boven lopen was t minst erge van de tocht naar de Sacré Coeur. De urine lucht die je bij elk hoekje tegemoet kwam was veel erger. Alsof ze geen openbare toiletten kennen hier, of misschien hebben de fransen wel een structureel blaas probleem met zijn allen.
Gelukkig viel het in de basiliek wel mee met de onaangename luchtjes. Daar rook je de waxinekaarsjes... Voor zover die aangestoken waren. Een waxine lichtje kostte €2,00. Echt heel veel geld voor zo'n klein kaarsje. Hoe ik dat moet zien in je het licht van de "gelofte van armoede" is me nog niet helemaal helder.
Omdat het nog zo rustig was hadden diverse mensen besloten om de basiliek als speciale achtergrond te gebruiken. Een Aziatisch stel was bezig met een trouwfoto sessie. En aan de andere kant waren filmopnemes bezig. Tussendoor flaneerden de toeristen.
Inmiddels was Parijs langzaam aan het ontwaken. Dat wil zeggen, men veegde zijn stoepje voor de winkel schoon. De eerste winkeltjes rolden de luiken omhoog. Erg snel zijn ze niet in de ochtend, die Parijzenaars. Het leven op straat begint pas rond een uur of half 11.
Slenterend over de straten zie je al wel dat sommige mensen hard aan t werk zijn: schoonmakers, bouwvakkers. En ze moeten ook nog eens scherp kijken en reageren. Een auto van 2 werkmannen stond vast tussen een landrover en een wat kleiner autootje. Deze mannen moesten natuurlijk weer verder, maar hun auto stond redelijk vast geparkeerd, zowel aan de voor als achterkant ongeveer 5 cm ruimte. Wij gingen op het bankje aan de andere kant van de straat zitten kijken hoe deze parijzenaar zich er uit zou wringen. Uiteindelijk met 2 keer steken van de wagen (en t kleine autootje ietsje wegduwen) reed de auto weg. Chapeau!
De wijkjes buiten het grote toeristische centrum hebben allemaal clusters van winkels. Zo kwamen we nu in de wijk van de makelaars. Naïef als ik was dacht ik wel dat Parijs duur was.... Maar maandelijkse huur prijzen van €6000,00 voor een 2 of 3 kamer appartement is toch best veel.
De metro had vandaag besloten te staken. Alle metrostations waren dan ook afgesloten. Ik had verwacht dat heel Parijs dicht geslibt zou raken, maar pas tegen de namiddag werd t echt druk op de wegen in de stad. En dat betekend dus dat alles gewoon stil staat, op het claxoneren na. Zouden ze echt geloven dat, naarmate je harder of langer toetert, je voorganger direct vol gas verder gaat?
We kwamen uit bij de Moulin Rouge. Een beetje vergane glorie heb ik het idee, alleen de entree prijzen zijn up-to-date.
Eigenlijk bestond de rest van de middag uit rustig slenteren, winkeltjes kijken, in een parkje naar mensen kijken. Mede doordat we niet met de metro konden, moesten we ons vermaken in een cirkel van een paar kilometer rondom het hotel. Gelukkig lag het hotel op loop afstand van het Gare du Nord, vanwaar de Thalys zou vertrekken.
Gare du Nord... Wat een drukte. Het leek wel alsof iedereen zich hier verzamelde. Massa's mensen die zich verdrongen om de info borden heen om te zien hoe laat hun trein zou vertrekken of zou aankomen. Er werd niets omgeroepen, maar op veel borden stond wel een vertraging te lezen. Hoewel onze trein pas over een uur zou vertrekken was er nog niets van op de borden te lezen. Pas 10 minuten voor vertrek werd duidelijk dat alles op tijd zou verlopen.

Geschreven door Vakantie2019