Ik heb maar een paar lastige trekjes, vind ik zelf. Eén ervan is dat ik eigenlijk nooit zonder douchen naar bed ga. Een andere is dat ik een gruw hekel heb aan koud douchen. Gelukkig hebben we hier op de camping keurig sanitair....alleen het water in de douche is niet warm!! Met een beetje gespetter om niet helemaal te bevriezen hield ik mezelf maar voor dat dat ook douchen was.
Vandaag stond Orval op de route, maar wel met een kleine omweg langs een kasteel; Walzin. Niet toegankelijk of zo, maar vanwege de ligging absoluut de moeite waard. Met een beetje zoeken vonden we een smal weggetje waar we in konden lopen. Via een brug over de rivier kregen we een prachtig zicht op het kasteel. Een deel van de bijgebouwen leek helaas vervallen, maar het kasteel zelf stond in volle glorie in de zon te schitteren, aan de rand van de rotsen die loodrecht de rivier in gingen. Een spectaculair gezicht.
De route naar Orval was grotendeels via slingerweggetjes en door de bossen. We besloten ook de rest van de dag de snelwegen maar te mijden.
Orval (gouden vallei) was zeer zeker een bezoek waard. Hier geen (onvriendelijke) monnik gezien, maar wel een prachtig klooster dat deels als museum toegankelijk was. Marco kon met een senioren korting erin. Eigenlijk wel raar: senioren korting. De meeste senioren sloffen meer, en dus slijt alles harder, hebben een minder goeie blaas, dus moeten vaker naar het toilet en maken meer gebruik van bankjes overal. Kortom: eigenlijk zijn senioren duurder in een museum.
Het museum gaf een mooie inkijk op het leven wonen en werken van de monniken sinds 1080, de eerste keer dat er sprake van een klooster was hier. We hadden veel tijd in het klooster doorgebracht. We vergaten zelfs dat we nog moesten lunchen. Toen we goed en wel weer in de auto zaten, besloten we om naar Chimay door te rijden via binnenweggetjes. Het idee hierachter is simpel: we hebben de tijd, de snelwegen in België zijn....hobbelig en met binnenweggetjes kom je door allemaal dorpen waardoor er een grote kans is om een restaurantje te vinden. Dat laatste bleek minder goed uit te pakken. Dinsdag is absoluut de dag dat de horeca moet uitbuiken van een intensief weekend. Het enige tentje onderweg dat we tegenkwamen, het was inmiddels al 4 uur, bleek de keuken gesloten te hebben om 3 uur. Dat vertelde de dame netjes toen we er al een kwartiertje zaten en ze de drank bestelling wilde opnemen. Helaas, onverrichter zake stapten we weer in de auto. We besloten om een baquetje te halen en in de auto lekker te verorberen. Daarmee konden we de laatste kilometers van de reis nog overbruggen.
In Chimay vonden we een camping aan de rand van de stad. Een beetje shabby camping waarbij duidelijk was dat de receptioniste blij was dat ze vanaf september geen hele dagen meer mensen hoeft in te checken. Ze keek niet heel vriendelijk en was best gehaast om mij in het frans in te checken. Waar het sanitair was, was ze in de haast nog vergeten te vertellen. Dit bleek ongeveer aan de andere kant van de camping te zijn. Hopen dat we er vannacht niet uit hoeven. De douche was voorzien heerlijk warm water.
En in het dorp Chimay bleek zowaar een pizzeria open te zijn. De enige trouwens.

Geschreven door Vakantie2019