Tot nu toe hebben we in alle hotels een douche gehad, dat wil zeggen: in al onze hotelkamers was een douchekop en waren kranen aanwezig. Elke keer blijft het de vraag of er warm water is. Ik sla een stap over, de eerste vraag is altijd òf er water is. Dit was niet het eerste hotel waar er gewoon geen water was. Blijft een rare gewaarwording om de kraan open te draaien en na een paar druppels stopt t gewoon.
Gelukkig bleek t een kwestie van een pomp aan zetten om weer druk op de leiding te krijgen. Daarna konden we gewoon douchen.
Vanochtend de schrik van ons leven;we stapten ons hotel uit en het regende!!!! De lucht was egaal grijs en het regende!! Dit zat eigenlijk niet in onze planning. Dat betekende dat we eerst maar es een ontbijtje ergens gingen scoren. Bij een Tibetaans restaurant stapten we naar binnen, daar was een rooftop restaurant, maar gelukkig wel overdekt. De jongen die de bestelling opnam kwam er bij zitten. Hoorde aan wat ik graag wilde hebben en probeerde toen de bestelling te herhalen. Heel houterig schreef hij de bestelling over van de menu kaart. Duidelijk dat hij makkelijker in het Hindi kon schrijven. Marco bestelde een kopje citroen-gember thee. Waarschijnlijk waren ze vergeten water er bij te doen, de thee was zo zuur, alsof t puur citroen sap was met schijfjes verse gember. Gedurende het ontbijt begon het steeds harder te regenen en te onweren. We hadden inmiddels het ontbijt op en in het restaurant was t ook gaan regenen, overal was lekkage. Niet zo raar natuurlijk als je bedenkt dat de overkapping bestand moeten zijn tegen de zon en niet persé tegen de regen. Schoven onze tafel een stukje op, zodat we nog even konden blijven zitten tot de ergste regen voorbij zou zijn. De jongen van het restaurant liet ons op zijn mobieltje een filmpje zien wat hij net had binnen gekregen: ijs in Puskar. Op de markt was het gaan hagelen, en de trappen waren helemaal wit van de hagel. Buiten stonden de straten inmiddels blank. Helaas kon je ruiken dat het niet alleen regenwater was wat er over straat stroomde. De (open)riolen waren ook overstroomd natuurlijk. Lastig om van de ene naar de andere kant van de straat te komen zonder hele natte en dus hele vieze voeten te krijgen. Maar wat zig-zaggend lukte het aardig. Bij de travel agency was het in ieder geval droog. Daar regelden we de reizen die we nog te gaan hebben, naar Agra en Varanassi.
Uiteindelijk stopte ook hier de regen en liepen we door de vieze modder het stadje weer in. We wilden de Brama tempel nog graag bekijken. Toen we er aankwamen, 13.35 uur, was die net dicht, lunchpauze tot 15 uur. Dus onverrichter zaken liepen we weer verder, maar aangezien het inmiddels weer was gaan plenzen besloten we om de middag in alle rust in het hotel door te brengen. De foto's bewerken, beetje Netflix kijken, wat lezen, kortom, een rustige regenachtige dag doorkomen.
Het zijn geen dag regens dus in de loop van de middag gingen we toch maar weer op pad. De eerste tempel die we wilden bekijken mochten we niet in, omdat we geen gelovigen waren...we zien er dus heel ongelovig uit waarschijnlijk. De volgende tempel was weer een Sikh tempel. Enorm groot mooi gebouw. Nadeel was wel dat je hier natuurlijk ook niet je schoenen mag aanhouden. En aangezien al het marmer van de vloer nog drijfnat was, leek het ons ook geen goed plan om de sokken aan te houden. Dus dapper, op blote voeten over het koude en natte marmer (lees:vieze, restanten regenwater en resten van wat er allemaal doorheen zit van troep van de straat) liepen we de tempel door. Eigenlijk een heel groot maar eenvoudige tempel. De derde tempel was de Brama tempel. Die was nu wel open. Natuurlijk moesten ook hier de schoenen uit. Echter, ook mijn rugzak mocht niet mee naar binnen. Aangezien alle kostbaarheden van ons in mijn rugzak zitten; geld, reeds gekochte treinkaartjes, camera's, pasjes, besloten om de tempel maar aan de hindoes over te laten. Echt veilig leken de kastjes niet waar de rugzak in zou moeten.
We durven steeds meer op straat te eten. Vandaag probeerden we een gefrituurd pakketje met een (natuurlijk spicy) vulling en daarna iets dat leek op gefrituurd beslag met honing erover. Vooral de combinatie van eerst spicy en daarna zoet, was een goede keus.
Tot besluit van de dag pakten we nog een restaurantje om een hapje te eten. De ober had het zo koud dat hij zijn wollen muts gewoon ophad. Nou is dat niet zo raar, aangezien iedereen hier met dikke mutsen en jassen aan loopt. Logisch ook wel: het is maar een graad of 19.

Geschreven door Vakantie2019