De kamelenmarkt vandaag! Niet gewoon een kamelenmarkt, maar "the international Bikaner camelfestival".
Dus eerst maar es rustig uitslapen, douchen en ontbijten. We waren overigens wel een van de laatsten die aan t ontbijt gingen, en dat in een hotel dat volgens mij voor dit weekeinde volgeboekt was. Maar voor de nodige vitamientjes en energie leek ons toch een fruitsalade en toast een uitstekend begin van de dag.
Na het ontbijt gingen we op zoek naar de hordes kamelen. Tegenover het hotel stonden er al een paar. De kamelendrijvers (heten die lui zo eigenlijk?) Waren nog bezig om hun kameel op te pimpen. En met oppimpen bedoel ik niet, zoals in Nederland een paard mooi kammen en een beetje invlechten, met pimpen bedoelen ze hier werkelijk pímpen. Sommige kamelen waren volledig bedekt onder doeken, kralen, spiegeltjes en belletjes, zodat wij ons afvroegen of er nog wel werkelijk een kameel onder zou zitten. Van de oorspronkelijke kameel was in ieder geval niets meer te zien. Maar er waren ook kamelen die met en zeer kunstig patroon waren geschoren. In eerste instantie leek het alsof de kamelen waren beschilderd, zo ingewikkeld zag het patroon er uit. Maar als je dichterbij kwam zag je dat de donkere afbeeldingen de haren waren en de lichtere de geschoren huid. Later hoorden we dat het ongeveer 2 maand duurt voor een kameel helemaal zo bewerkt is. (Ik dacht dat t haar dan ook niet erg snel moet aangroeien, anders blijf je bezig).
Intussen kwamen wij aan in een nog zo goed als leeg stadion. Voor de ere gasten stonden er met stof beklede stoeltjes klaar, in alle glimkleuren van de regenboog. Wij gingen boven in het stadion zitten op een betonnen zitplaats. Heerlijk in het zonnetje. Heel langzaam zagen we dat er een beetje leven begon te komen in het stadion. Het geluid werd getest en er liepen allerlei mensen heel belangrijk te doen. Op enig moment kwam er een schoolklas met jongens, ergens tussen de 11 en 14 jaar bij ons zitten. En zoals we inmiddels gewend zijn, wordt er gelijk gevraagd wie je bent, hoe je India vind etc. Natuurlijk wilden de jongens allemaal op de foto. (Als portretfotograaf kun je hier echt helemaal uit je dak gaan😀) De jongens waren erg nieuwsgierig en babbelden honderduit. Ze kwamen van een technische school en spraken daar Engels, dus ze konden zich redelijk goed verstaanbaar maken. Met name Marco was continu omringd door de scholieren. Toen ik opstond, werd mijn plekje gelijk ingenomen door een van de jongens. Hij kreeg van een mede scholier wel een berisping, omdat je niet zomaar op die.plek kon gaan zitten, maar liet de mogelijkheid om naast Marco te zitten en te kunnen praten niet voorbij gaan.
Na een paar uur begon het theater. Vanachter de witte wapperende lakens kwam langzaam de stoet te voorschijn. Kleurrijk, met veel getrommel, fluiten en ander kabaal kwamen de kamelen aan gesjokt. Met de temperaturen zoals in deze woestijn moet je wel een héél koel temperament hebben. Een deel van het leger was ook aanwezig, India heeft nog steeds een stukje leger dat per kameel zich een weg manoeuvreer door de woestijn. Als kersje op de taart was er na de kamelen parade nóg een parade gepland. De diepere zin van deze stoet is mij niet duidelijk geworden, maar de lokale bevolking was er erg blij mee: een groep van ongeveer 20 motorrijders mochten een paar rondjes door het stadion rijden. Daarna mochten ze in twee groepjes, tegen elkaar in rijden....hoe spannend wil je t maken. Het publiek was enthousiast.
Na deze parade was de gelegenheid om naar de kamelen zelf te gaan. Die was er overigens ook wel tijdens de parade. Het geheel werd wel een internationale aangelegenheid genoemd, maar had heel erg de sfeer van een lokaal feestje. De kneuterigheid maakte het ook wel heel leuk en toegankelijk.
Bijzonder om tussen de kamelen door te lopen. T zijn echt imposante beesten. Zeker als ze beginnen te snotteren, dan is het zaak om op gepaste afstand te blijven. Als ze liggen lijkt t net alsof de poten onder die beesten zijn ingeklapt. Het achterbeen heeft dan ook vier scharnier punten. Als ze gaan liggen gaat dat heel bedachtzaam, maar met zoveel scharnier punten is dat ook maar goed ook, je zal makkelijk in de war komen zo.
Naast alle kamelen zat een kamelendrijver. Veelal mannetjes met een verweerde kop van de woestijn zon. Tussen dit speciale door liepen er nog diverse andere figuren die zich graag lieten fotograferen. Redelijk authentiek uitziende maharadja's, in vol ornaat. Een man met een enorme snor. En natuurlijk ook Europeanen. Met grote regelmaat kwamen er weer Indiërs aan die met ons op de foto wilden. Je zal maar een bn-er zijn, dan heb je dit soort gekkigheid dus altijd.
Een van de hoogtepunten was het dansen van de kamelen. De kamelen werden op een soort van metalen frame dat bespannen was met singels gedwongen. En vervolgens moesten ze daarop springen, als op een soort trampoline. Dit alles gepaard gaande met opzwepende erg luide Rajastaanse muziek. Zodra die kamelen met hun voorpoten de lucht in gaan worden ze wel héél erg groot. Maar het idee, om die beesten te laten dansen stuitte me toch wel tegen de borst. Te veel kermis zo. Hoewel de wedstrijd "kamelennekschudden" ik wel had willen zien, maar misschien is dat pas morgen.
In de middag kregen we toch wel trek. Maar ook in India wordt aan de inwendige mens gedacht en stond er een kraampje die iets met noodles maakte. Dus daarvan maar twee porties besteld. En twee flessen water. Dat bleek een goede keus....het eten was erg smakelijk....maar héél heet! Tenminste, in onze optiek. Een hele fles water ging er gelijk door. Maar dat blustte de brand niet. Roti of naan zagen we nergens. Dus alles afgeblust met een Frutella snoepje. En, wonder, dat werkte! Enigszins geblust gingen we het stadion weer in. Daar was het laatste optreden van de middag gaande: showen van de individuele kamelen. Het commentaar van de presentator was zo mogelijk nog hilarische dan de opgetuigde kamelen. (Het commentaar werd afwisselend in het Hindi en Engels gedaan, in het kader van het internationale karakter waarschijnlijk.)
Na deze laatste uitspattingen van overdaad aan glitters en bling bling (waarom gebruiken ze in een zon overgoten land zoveel spiegeltjes?? ) Gingen wij terug naar t hotel. S avonds zou er weer een spektakel van lokale en minder lokale activiteiten zijn. Maar dan zonder ons.
Wel nog een klein bijzonderheidje in de avond: het regende!

Geschreven door Vakantie2019