Vandaag na een korte tocht Granada gevonden. Lekker warm hier. Graadje of 32/33.
We vertrokken vanochtend op tijd van de camping. De tocht naar de snelweg toe was nog best lang. We bleken toch best wel een eindje er van af te zijn gedwaald Maar de route was heel gevarieerd. Het ladschap waar we doorheen reden was in eerste instantie ronduit desolaat te noemen. Je keek ver weg de droge geel/rode vlakte. Hier en daar plukjes dor groen, afgewisseld met een strak onderhouden olijf of andere soorten boomgaarden. We zagen iets met citrusvruchten, maar die waren nog groen, dus of het sinaasappel of citroen was konden wij niet zo snel zien. Wel zagen we keurig aangelegde naaldbomen in een rijtje staan. Vermoedelijk pijnboompitten. Onkruid wieden lijkt hier geen probleem te zijn, alles is zo droog dat als je er een keer een schoffel door haalt je voor zeker 3 maanden klaar bent. Ik neem aan dat wijngaardslakken niet uit deze regio komen, hier verdrogen ze terplekke.
In Granada hadden ze een prima oplossing voor de droogte. Aangezien er natuurlijk geen gras groeit tussen de rails van de trambaan en t dan een enorme stuif en zand bende zou worden, hebben ze er gras neergelegd. Bijna gif groen gras wat tegen de droogte kan. Namelijk kunstgras. Hoeft alleen af en toe even gebladblazerd te worden en alles is weer schoon.
De oude stad van Granada is één wir war van steegjes en smalle straatjes met onmogelijke bochten. Ondanks dat ziet de gemiddelde inwoner de kans om toch er een auto op na te houden. Geen idee hoe ze hier door de bochten komen. (alles is natuurlijk wel een richting verkeer) en je zakt zeker voor je rijexamen als je de hellingproef niet tot in de finesse beheerst.
Opvallend zijn de "Amsterdammertjes" hier in de stad. Dit zijn prachtig gestileerde granaatappels. Ongetwijfeld heeft dit iets met de naam van de stad te maken. Parkeren in de stad is daar tevens bijna mee onmogelijk gemaakt. En dat geeft een heel prettig straatbeeld in vergelijking met andere grote steden.
's Avonds nog een biertje bij het restaurant van de camping. Er waren nog wat onhandige barkrukken vrij. De rest was al gereserveerd begrepen we van de iets bitsige serveerster. Maar bij het biertje kwamen wel weer de tapas zoals we dat van 35 jaar geleden kenden. Chips met een ham kaas tosti..... Alsof we er zo uitgehongerd uitzagen. Bij het 2de biertje kregen we weer een tapas, iets onbestendigs. Onze eerste indruk was iets met lange vingers. Ik rook iets vissigs. Marco dacht in eerste instantie aan iets met ijs. Na een half bakje leeg gesmikkeld te hebben kwamen we tot de conclusie dat het een soort soepstengel met een vissige salade was..... Vrij vaag allemaal.

Geschreven door Vakantie2019