En surrealistisch was het in de ochtend. Je rook de brandlucht en overal lag as. Af en toe kwam er een dikkere wolk langs en viel de as uit de lucht. De auto was witgespikkeld net als ons tafeltje. De zon scheen al volop, maar was door de rook amper te zien en dat terwijl de lucht verderop egaal blauw was. Bij het in de namiddag uitpakken van de tent stonk die helemaal naar kampvuur. Gelukkig staan we in Sevilla en is de voorspelling dat het morgen en de dagen daarna gaat regenen, dus dan zal de tent wel weer schoonspoelen.
Wat is dat toch met spanjaarden en hondjes. En dan bedoel ik van die kleine keffertjes, die veel te kleine mormels die nooit luisteren, en als ze "blaffen" ze een onaangenaam hoog en extreme hoeveelheid aantal decibellen produceren. Een hoeveelheid die absoluut niet past bij zo'n klein harig ding. (mocht iemand het idee hebben dat ik slechthorender ben na mijn vakantie, dat kan, ik zat op een terras naast zo'n beestje en heb mogelijk een lichte gehoorbeschadiging opgelipen)
Overal kom je die beestjes tegen. Hoewel het kleine hondjes zijn zijn ze absoluut eerder en prominenter in beeld dan de soms volumineuze eigenaars die deze beestjes, bij voorkeur, in de armen dragen en soms ook aan een, naar mijn idee, veel te lange lijn laten lopen.zo lopen er een aantal op de camping rond. Die beestjes zijn er klaarblijkelijk op getraind om als een soort waakhond te fungeren. En het liefst reageren ze op elke beweging of geluid. Natuurlijk altijd gezellig om met andere keffertjes onderling te communiceren. En waarom worden die mormels überhaupt mee getroond naar het sanitair op de camping, met bij voorkeur vrouwelijke eigenaressen van deze beestjes?

Zahara de la Sierra, nog een wit stadje voor de dit heuvelachtige gebied verlaten. Mooi en (volgens Marco) een 'kuitenbijter'. Oftewel: veel steile hellingen en die loop jje op, en daarna weer af. En o zo lastig als je je mondkapje in de auto laat liggen. Dan kun je weer opnieuw af en op de heuvel. Mondkapjes zit de Spanjaarden al aardig in het systeem. Zodra je een deurpost doorkomt wordt je gelijk gewezen op het gebruik van mondkapjes. Wel bijzonder hoor, als je van een drukke straat (zonder verplichte mondkapjes) naar een rustige binnenruimte (verplicht mondkapjes) gaat. Zelfs al is die deurpost een entree naar een andere open ruimte.
Zahara lag mooi aan een (stuw)meer. En boven op de rots een moors kasteel. Van waar je normaliter een mooi uitzicht zou hebben, maar met de brand op gepaste afstand, was de lucht "heiig". We besloten ons de klim naar boven te besparen en te genieten van de uitzichten die het stadje ons al bood.
Overigens de gemiddelde kaarsenmaker zou het niet redden in Andalusie. In de kerken werken de kaarsjes niet op parafine en een lucifer, maar op elektra en een kwartje. In Zahara wilden we een kaarsje aansteken. Maar dat werkte dus anders. Men doet een muntje in een gleufje en pling... Voor een bepaalde tijd gaat er een rood lampje flikkeren op een nep kaarsje. Zelfs de kroonluchters in de kerk hebben spaarlampen in plaats van kaarsen of desnoods peertjes in de vorm van een kaars.
s' Avonds op de camping rook de tent nog steeds naar rook.

Geschreven door Vakantie2019