Ontbijt om 8 uur. Daarna vertrekken met een volgepakt autootje. Tenminste dat was de planning. Dat liep iets uit omdat ik natuurlijk veel later wakker werd. Marco had, om al in de sfeer van het kamperen te komen, broodjes gehaald. Deze keer nog gewoon bij de Plus in Klarenbeek. Dit droeg nog niet helemaal bij tot het ultieme vakantiegevoel, maar je moet ergens beginnen.
De auto hadden we gisteren al vol gepakt. Inpaklijsten afgevinkt. En weken er voor al druk in de weer om duidelijk te krijgen welke informatie je nou mee moet nemen naar t buitenland in verband met Covid 19. Dat was een stuk ingewikkelder dan het visa naar India regelen. Gezondheidsverklaring , erewoord verklaring, covid 19, verklaring, check app, europeese verklaring.... Kortom: een grote brei van verklaringen en papieren die je in moet vullen, waarbij bij elk land natuurlijk zijn eigen termen hanteert. En die fransozen natuurlijk een eigen (erewoord) verklaring hebben. Uiteindelijk kwam t er op neer dat de check app (en deze info eventueel op papier) voldoende is voor België, Frankrijk en Spanje. Waarbij de fransen bedacht hadden dat ze ook een milieu sticker willen naast de erewoord verklaring. Bijzonder volk deze fransozen. Na wat gepuzzel bleek dus een groot deel van het corona virus zich waarschijnlijk te verspreiden met het vliegtuig. De regels, als je met het vliegtuig gaat, veel strenger als gewoon met de auto. In Frankrijk is de check app en een milieu sticker voldoenden (mits gevaccineerd natuurlijk, zoniet dan staat je een doolfof van regels en pcr tests te wachten).
De reis, gewoon veel kilometers maken, verliep voorspoedig. Weinig verkeer en eigenlijk alleen een korte file bij het tanken in Luxemburg.
De camping municipal, in een ienieminie klein dorpje boven Dijon was welgeteld 1 cafetaria rijk. Daar planden we onze avondmaaltijd. Helaas hadden we er even geen rekening mee gehouden dat de eigenaar op vakantie zou zijn en dat dus de enige eetgelegenheid hier dicht was. Het alternatief was een bagette met een worstje en een koel biertje uit de plaatselijke supermarkt.... Een supermarkt die zich qua omvang goed had aangepast aan de grote van het dorp; piepklein.
Waar een klein dorp wel groot in was bleek een paar uur later. Wij besloten om rond 21 uur met de kippen op stok te gaan. Een half uurtje later waren er waarschijnlijk dorpswedstrijden die gehouden werden op het plaatselijke voetbal terrein, naast het kampeerterrein. Dit werd groots gevierd met een wegafzetting en een luidruchtig muziek en dansfeest tot ongeveer 6 uur in de ochtend. Feestelijk afgesloten met toeterende auto's en brommers. Niet dat daarna de rust weer keerde. De buur-kampeerders vonden het inmiddels tijd om de honden los te laten lopen. Met luid stemgeluid werden de daar aanwezige kinderen toegesproken. Een uirtje later, inmiddels 7 uur in de ochtend keerde de rust terug.
Geschreven door Vakantie2019