Heerlijk geslapen in en rustige hotelkamer. Daarmee kijken we wel uit op een blinde muur, maar hebben weinig overlast van alle straat geluiden.
De ghats worden hier in de ochtend nog gewoon gebruikt waar ze voor bedoeld zijn: reiniging van jezelf en je kleding.
We hadden ons ontbijtje aan een van de ghats, met uitzicht over het meer.
Daarna was het zoeken naar een atm (pin automaat). Nou zijn die er meer dan genoeg. Alleen, de meesten doen het niet zo goed. Of beter: helemaal niet. En dollars wisselen is nog niet zo heel makkelijk: eerst bekijken ze naar de briefjes, en de jaartallen op de briefjes. Dat schijn t nog wel uit te maken, oude jaartallen leveren minder op. Dollars met een scheurtje willen ze al helemaal niet, en1 dollar biljetten vinden ze ook niet wat. Dus én geen atm én geen dollars kunnen wisselen. En intussen hadden we wel weer veel leuke dingen gezien, die we eigenlijk wilden meenemen als souvenir. Met onderhandelen hadden we een souvenir kunnen halveren in de prijs, maar we moesten daar toch eerst geld voor pinnen. Dat vond de verkoper geen probleem. We kregen t souvenir mee, en moesten maar terug komen als we geld hadden. Toen dat uiteindelijk niet lukte, brachten we t souvenir terug. De verkoper had inmiddels een alternatief bedacht, we konden pinnen bij een buurman die een pinapparaat had. Bij deze buurman konden we ook gelijk onze treinreis voor morgenvroeg boeken naar Bundi.
Bundi werd t dus niet. De reis was veel te duur vanaf hier. Dus de route weer ter plekke aangepast: morgenvroeg naar Jaipur. Vanaf daar zien we wel weer.
Vandaag door Udaipur gewandeld. Eerst naar een Tibetaanse markt. Gisteren hadden we vanuit de riksja ergens in Udaipur Tibetaanse vlaggetjes zien hangen. Met de riksja erheen getuft. De markt bleek uitsluitend een kleding markt te zijn. Doeken, broeken truien en jassen...en dat dus allemaal uit Tibet, denk ik. Dit hadden we vlot bekeken. Maar om er toch maar wel een lokaal tintje aan te geven gingen we in de snacktent patatjes eten! Rob Geus zou t allemaal niet overleven. De HCCP hebben ze hier nog nooit van gehoord. Marco keek even mee hoe chiapatie gemaakt werd: het brood wordt eerst in een droge pan gebakken, en als die klaar is, scheppen ze wat olie uit de frituurpan, en smeren ze over de chiapatie. Vervolgens pakken ze de chiapatie en leggen die op een krant, die er al waarschijnlijk een dag of 6 ligt, volgezogen met vet en ander ondefinieerbare troep en zo.... Daarna wordt de chiapatie verder bereid. Wij hadden gewone patatjes genomen. Rechtstreeks uit t hete frituur op een schaaltje. Overigens deden we er voor de zekerheid maar geen ketchup bij.
Onderhandelen gaat ons steeds makkelijker af hebben we gemerkt. Vandaag lekker geshopt. En een meest kitscherige koelkast magneet gekocht. Zelf in onze collectie magneten op de koelkast zal die als super kitsch opvallen denk ik.
De belangrijkste reden dat we naar Udaipur zijn gegaan was vanwege een boottocht over het meer. En volgens de Lonly Planet was die tocht t mooiste tegen zonsondergang. Dus een uur voor zonsondergang gingen we naar de boten toe. Toen we er aankwamen lagen er diverse boten. En dat was het....we hadden de boot gemist zeg maar. De laatste boten waren al vertrokken en we hadden dus gewoon dikke pech gehad, we waren te laat! En aangezien morgenvroeg om 6 uur onze trein al vertrekt gaan we dat dus ook niet meer mee maken. Ik baalde als een stekker. Om ons een beetje te troosten hebben we bij een "english wine store" (daar verkopen ze alle drank behalve wijn) maar een Kingfisher gekocht. "The english wine store" is de enige plek in India waar je legaal alcohol kan kopen. De meeste hindoes en islamieten drinken weinig of geen alcohol. Het is ook niet heel gangbaar om je biertje buiten bijvoorbeeld in t zonnetje op een ghat rustig op te drinken.
Op onze hotelkamer genoten we dus van ons biertje. (Marco probeerde op de manier van onze jongens de bierflesjes te openen, maar hier hebben we dus echt te maken met een soort generatie kloofje...dát lukte dus niet, maar gelukkig had ik een gewone flessen opener mee genomen...voor het geval dát😜).
's Avonds nog een hapje eten. Inmiddels was t al donker. We zochten ons een weg door de bochtige straatjes. De scooters en riksja's scheurden nog flink hard. Dat voelde Marco ook toe een riksja tegen hen aan reed. ( Geen schade bij Marco, de riksja reed door.)
Ik kan nog niet echt wennen het begrip 'medium spicy'. Voor mijn gevormd dat nog steeds echt héél scherp. Marco heeft er minder moeite mee en besteld gewoon medium spicy. Ik hoop altijd maar dat ik iets heb wat minder heet is. En soms valt dat erg tegen...ik had iets besteld dat toch weer best scherp was. En de liter water was al weer op, dus dan maar brood om te blussen. Wel bijzonder brood. Ik dacht gewoon twee platte broodjes besteld te hebben, maar t bleken een soort gelaagde pannenkoeken te zijn. Dus eigenlijk nog een maaltijd erbij.....

Geschreven door Vakantie2019