We hebben weer een nieuw record: om 04.40 uur liep onze wekker af. Met een taxi zouden we naar het station gaan en vandaar zou om 6 uur onze trein vertrekken naar Agra. Wij waren op tijd er uit. Onze taxi was keurig op tijd. De trein begon met 2 uur vertraging...en op t laatste moment bleek die ook van een ander perron te vertrekken. T was een wat saai, kil station. T meest spannende wat we zagen dat er hier geen ratten over het spoor liepen, maar een varken voorbij kwam knorren. Niemand kijkt daar raar van op. Soms lopen er mensen over het spoor, soms ook koeien en dus soms ook varkens. Na 2 uur koukleumen op het station vertrokken we dan ook. Het treinstel waarin wij zaten was in eerste in stantie redelijk leeg. Bij Jaipur werd de coupé vol. Een grote hoeveelheid Japanners stroomde binnen. Japanners zijn te herkennen aan de mondkapjes voor hun gezicht. Aan t maken van de selfies kun je ze niet onderscheiden van de Indiërs, daarin doen ze niet voor elkaar onder.
In de trein moest ik helaas toch echt naar de wc. Meestal proberen we t uit te stellen tot we in ons hotel zijn. Maar omdat er, voor zover ik er zicht op had, nog niet zoveel gebruik van gemaakt was durfde ik t wel aan. En, wonderbaarlijk, het rook er niet extreem penetrant en de wc zag er relatief goed uit.
Dat er gedurende de treinreis een conducteur langs komt en checkt of alle namen kloppen met de stoel nummers is wel logisch vind ik. Minder voor de hand liggend is dat ook gedurende de treinreis de complete schoonmaakploeg langs komt om de trein schoon te maken. De ploeg bestond uit twee mannen, een met een bezem, de ander met een zwabber en een spuitbus met een heel vies kleurtje vloeistof er in. De bezem meneer kwam bij iedereen langs, en je moest maar gewoon even je voeten en bagage optillen als hij kwam vegen. De zwabber meneer hield t volgens mij alleen bij t sanitair schoonmaken.
Netjes met 2 uur vertraging kwamen we aan in Agra. Als je daar aan komt rijden is het een ongelofelijke vieze rotzooi. Heel veel plastic afval. Eigenlijk zie je meer afval dan gras of zand langs het spoor. Tussen het spoor en de stad stond een laag muurtje met prikkeldraad er op. Dit prikkeldraad was amper meer te zien door alle lappen stof, vodden, plastic en troep wat er in hing.
De stad zelf zag er een heel stuk schoner uit. Het hotel hadden we al geboekt gisteren, en de riksja bracht ons er vlot heen. Het ligt niet zo ver van de Taj Mahal. We gingen er vanavond heen om te kijken naar de sun set. Maar natuurlijk liepen we verkeerd. En kwamen we ergens in een of andere wijk uit. Dus weer terug. Wel vonden we ingang die we morgenvroeg moeten hebben. Uiteindelijk vonden we ook de plek om de Taj Mahal in het avondlicht te zien, alleen was de zon eigenlijk al te ver onder om het speciale licht nog te krijgen. Maar al met al was de eerste indruk wel dat het een indrukwekkend gebouw is. Morgen gaan we kijken of het ook van binnen zo imposant is.
We gingen vanavond op een soort terrasje een hapje eten. Op enig moment kwam er een koe aan lopen. Ik dacht even dat die het restaurant binnen zou lopen. Maar de koe bleef netjes wachten, even later kwam de eigenaar van het restaurantje met wat chapati aan en gaf dat aan de koe. Waarna zij zich weer omdraaide en weg sjokte. T zag er naar uit dat ze hier haar dagelijkse portie brood kreeg.

Geschreven door Vakantie2019