Begonnen met uitslapen. En hoewel t wat bewolkt was, was de temperatuur al aangenaam. Wederom een ontbijt van kaas, nootjes met koffie en thee en een paar dropjes toe. We komen langzaam aan door de voorraden heen die we mee gesleept hebben uit Klarenbeek.
Met een volgeladen auto, tent en alle spullen weer ingepakt wilden we nog langs de markt in het stadje Noirmoutier. We dachten de weg te weten, want hoe groot is zo' n eiland nou helemaal. We volgenden een voor ons onbekende kronkelende weg tussen de zoutvelden door en kwamen aan de andere kant het dorp binnen. Bij de grote coöperatieve die de aardappelen distribueerde. Met verkoop bij de coöperatieve. Als echte Hollanders dachten wij hier onze slag te kunnen slaan. Want vanuit hier worden de aardappelen door verkocht ....onder andere aan de toeristen dus. De prijs was hier 2x zo duur als op de markt. Leuke winstmarge voor de lokale boeren neem ik aan. Maar wij besloten toch maar naar de gewone markt te gaan.
Deze was duidelijk nog niet helemaal ingericht voor toerisme. Wat de markt een stuk aantrekkelijker maakte. Toeristische dingen (t-shirts van Noirmoutier, zout, prullaria) naast de gewone lokale groenten, fruit, vis, kleding etc.
Omdat het rond ons tijdstip van vertrek hoog water was, was er deze keer geen keus en moesten we de brug nemen om van het eiland af te komen.
De bestemming voor vandaag was Quimper. Volgens een site de meest Bretonse stad die er is. Na een bezoek door de stad zijn we tot de conclusie gekomen dat t een hele mooie middeleeuwse stad is, de hele binnenstad is oud, klinkerstraatjes, erg leuke bijzondere winkeltjes. Maar geen idee waarom deze stad Bretonser is dan andere steden.
We stonden op een wat krappe parkeerplaats aan de rand van de oude stad. Dus was t inparkeren gebeurt met de banden nog scheef onder de auto. En dat leek een geluk bij een mogelijk ongeluk. De linker voorband (binnenkant) bleek tot op het metaaldraad van de band een slijtage te hebben. Ergens schuurde de band dus. Met de banden gewoon normaal recht vooruit, zoals je meestal parkeert is t niet te zien. Dit verklaarde t piepen van de banden in de bochten bij rotondes dus. En niet de temperatuur van de weg of zo. Op de camping nam Marco contact op met de Anwb terwijl ik maar ging koken. Lang leve de m/v rolverdeling.

Geschreven door Vakantie2019