Op zoek naar de kruidensouk vandaag. En dat was nog wel een uitdaging. Globaal stond het wel aangegeven in de reisgidsen maar om het exact te.vinden is dan weer een ander verhaal. De office map en de fysieke kaart lijken dan toch allebei niet op de werkelijkheid en geven daarnaast hun eigen realiteit weer. Kortom: gedoe en uiteindelijk niet gevonden wat we wilden: de kruidenmarkt. We dwaalden eerst door de Kasba, vervolgens de Mella (waar de kruidenmarkt zou moeten zijn), maar op een paar winkeltjes na die wat kruiden hadden uitgestald, konden we het niet vinden. De doorkijkjes in de smalle steegjes was wel mooi. En in de zomer zeker aangenaam koel omdat hier gewoon helemaal geen zon komt.
Uiteindelijk pakten we de taxi maar weer terug richting het centrale plein.
Zoals in meer landen waar palmbomen zijn, worden deze bomen gebruikt als camouflage voor GPS palen. Wel handig hoor, zo vallen die lelijke palen minder op. In Nederland zou het niet werken: òf de palmboom valt uit de toon, of de bomen die in Nederland voorkomen hebben te veel blad.

Het was druk met geluiden op het grote plein. Trommelaars en slangenbezweerders die om het hardst om aandacht schreeuwden. We liepen snel de souk weer in. Wel leuk hoe we al sommige hoekjes herkennen en weten of we links of rechts af moeten gaan. Marco wilde nog graag een paar Marokkaanse, saffraan gele sloffen kopen. En dat betekend onderhandelen. Dat kan natuurlijk alleen maar als je een beetje weet wat de prijzen zijn. Daarnaast moet je altijd vriendelijk blijven. Doen de verkopers ook terwijl ze je afzetten tot op het bot. De kunst is om samen op een bedrag uit te komen waarvan wij denken: we hebben hem nog geen poot uitgedraaid en de verkoper denkt: gelukkig, er is nog iets marge.
Marco vertrok met een paar knalgele slippers. Gelukkig ook een paar blauwe.

Tegen het einde van de middag, we waren al best moe, bleken we weer op de Mellah uitgekomen te zijn. We liepen nog een klein rondje en kwamen uit op de kruidenmarkt! Na een dag ronddwalen bleek dat we daar een paar uur lang rondjes omheen gelopen hadden. Eindelijk de torentjes met kleuren te zien en de geuren van de kruiden op te snuiven.
We wilden nog wel wat rash El hanout kopen. Een vriendelijke verkoper kon ons hier aan helpen. Hij liet ons van alles ruiken. En vertelde hoe heilzaam t allemaal is. Het kwam er op neer dat het een mirakel was dat we gezond deze leeftijd bereikt hebben zonder al die kruiden.
Inmiddels schepte hij de rash el hanout in een zakje om het daarna te malen. Als Marco niet had gezegd dat het genoeg was, had hij tot een kilo doorgeschept. En toen begingen we een kolossale beginnersfout. In plaats van op dat moment de prijs af te spreken lieten we het kruiden mengsel malen. Dat staat natuurlijk synoniem aan : verkocht!
Het mannetje heeft de dag van zijn leven gehad met de prijs die hij er voor kon rekenen.

Geschreven door Vakantie2019