Ik heb dus vannacht de sterrenhemel in alle pracht kunnen bewonderen...de hele nacht lang. Amper geslapen dus. Om op een simpel matrasje te slapen begin ik dus echt te oud te worden. Elke ribbel in het zand voelde ik. En als ik even in slaap gedommeld was, werd ik daarna weer wakker van de pijn in de rug of benen. En af en toe kwam de hond ook langs om op de warme dekens te gaan liggen, zodat ik mijn benen helemaal niet meer kwijt kon. Wel prachtig was de absolute stilte in de nacht!
Maar op enig moment werd het toch ochtend. En tegen de tijd dat ik weer weg dommelde maakte Marco me wakker voor de zonsopgang. Je voelde hoe de woestijn langzaam weer wat opwarmde door de snel opkomende zon. Voor Tsjatan en Lilu het teken dat er een ontbijt klaar gemaakt moest worden. Te beginnen met een Chai thee. Daarna volgde een stevige soort pap. Dit leek een beetje op vogelzaad dat te lang geweld had in water, maar het smaakte wel wat zoeter dan dat. De toast, gekookte eitje en de banaan maakten het ontbijt compleet. Om ons heen waren vogels wakker geworden en begonnen te kwetteren. Met een half uurtje was het onder de dekens net zo warm als er boven. Een goed moment om uit bed te stappen.
In alle rust werd het ontbijt genuttigd. Onderwijl was Tsjatan telkens bezig met de afwas: met zand werden de borden en mokken geschuurd en vervolgens met wat water nagespoeld.
De terugtocht zou nog een goed uur rijden zijn. Mooi om te zien dat de vegetatie hier toch weer heel anders was dan wat we gisteren hadden gezien. Natuurlijk weer een paar keer springbokken of zo gezien (geen idee hoe ze heten die beesten, ze lijken op herten of inpala's, en kunnen heel ver en hoog springen, zeker als de hond er achter aan rende.) En natuurlijk, zoals het in een echte woestijn betaamt: regelmatig zag je de verbleekte botten van dode dieren liggen, hert-achtigen, koeien en zelfs een dode kameel.
We hobbelde nog een goed uur door, tot we weer bij het dorp van Lilu kwamen. Hier stegen we af. Tsjatan nam de kamelen verder onder zijn hoede en liep er mee weg. Lilu leide ons door het dorp naar zijn huis, en nodigde ons nog uit voor een kopje Chai. Alles went, zelfs Chai.
Hassin stond al klaar met zijn 4x4wheel om weer naar Jaisalmer te gaan. Op het laatste moment kwam er nog een mannetje aangerend die een lift wilde. Aangezien er achterin nog plek was schoof hij aan bij Benjamin en mij. Hij wilde een peuk opsteken en bood ons er ook een aan. Benjamin wilde t wel proberen. Het was een of ander wat joint-achtig uitziend sigaretje. En aan de reactie van Benjamin te zien niet een overweldigend succes. De oude man was wel erg spraakzaam en probeerde met zijn beste toeristen Engels een gesprek aan te knopen. Deze man zal amper ouder zijn geweest dan een jaar of 50 denk ik, gezien de leeftijd van zijn kinderen. Maar hij zag er uit als 80.
Rond het middaguur waren we weer in het hotel aangekomen. Even opfrissen, het stof van de woestijn eerst maar even van ons afspoelen. Heel dapper vond ik t; onder een koude douche!
Daarna maar even de stad ingeslenterd. Marco liet zich eerst nog even scheren bij een barbier. Een soort van verwen-momentje, totdat ze weer willen gaan masseren, kloppen en wrijven.
Omdat we morgen met de bus door willen naar Jodpur, moesten we maar wat inkopen doen voor de bus reis.
Het was wel weer even wennen aan de geur van de stad, de koeien, open riolen, auto's en dat alles in een melange onder de warme zon.
Marco's darmen lijken sinds Afganistan toch sneller te reageren op allerlei andere kruiden en zo. Dus zo wie zo een extra fles cola mee voor morgen. Inmiddels begon de slechte nachtrust en het rijden op een kameel langzaam zijn tol te eisen. De rest van de middag gingen we rustig op t dakterras van het hotel. Beetje lezen, schrijven, internetten en dutten.
's Avonds hadden we nog afgesproken met Benjamin om in het hotel een hapje te eten. Helaas, de kok was een paar dagen vrij. Dus de keuken kon wel wat lokaal eten maken, maar de rest van de kaart was niet beschikbaar. We aten op de bonnevooi. En was weer erg lekker! Groenten, rijst, een soort curry en chapati. We beginnen te wennen aan de Indiaase keuken.

Geschreven door Vakantie2019