Het is gewoonweg belachelijk. De thermometer wees deze namiddag 21° C aan. We zijn half maart en het weer weet niet wat het nu weer moet. Regen of zonneschijn.
Maar wat maakt het ons uit. We zijn in Bad Dürkheim, halverwege tussen Kontich en Seeg in de Allgäuer Alpen. Daar gaan we een weekje heen, nog even weg voor Mie op 8 april onder het mes gaat. En dan een paar maanden mooi thuisblijven.
Ehen und Weine haben vieles gemeinsam …, daarom stoppen we hier. Met zijn tweetjes.
Bad Dürkheim is ondertussen een vaste pleisterplaats op onze weg naar het zuiden. Met dank aan Etienne VdB die ooit Mie op studentenreis met KdG deze plek en zijn wijn(en) leerde kennen. En sindsdien is er altijd wel Huxelrebe Spätlese of Auslese in ons huis geweest. Kwaliteitswijn van de Herrenberg in Ungstein. Dus ook nu weer een voorraad(je) ingeslagen.
En daarna Gegrillter Winzer Braten mit Schmelzzwiebeln, overgoten met een Blaufränkisch Rotwein. Meine liebe Güte.
Een wandeling door de wijnvelden leert ons dat in de eerste eeuwen na Christus de Kelten hier nog hebben gewoond. Een goede neus voor dit mooie, glooiende landschap dat zich voor onze ogen uitrolt en een uitstekende bodem voor de Pfälzer Weine. Duizenden en duizenden wijnranken die er nu nog vrij kaal bij staan.
Voilà, onze eerste dag zit erop. Meer moet dat niet zijn.

Geschreven door Paul.gaat.op.reis.en.neemt.mee