Eerst en vooral dit: ik tik deze verslagen in op mijn iPad. Gevolg: veel tikfouten en slordigheden. Ik corrigeer die zaken thuis, maar het ergert mij wel nu.

En nog dit: ook foto’s laden lukt me niet. Dus ook niet het passeursmonument in Sippenaeken waar Alex om vroeg. We zijn er wel zeker geweest. Die foto’s volgen nog. En voor Ward: aangezien er nog geen verkiezingen zijn, ligt het antwoord voor de hand.
En wat te denken van een groepsklacht tegen de NMBS om werkende liften te krijgen.

Vandaag is een dag zonder geschiedenis gebleken. Niets is fout gelopen. Met dank aan Komoot. Dat werkt perfect. Alhoewel, niets verkeerd gelopen? De dag begonnen met ons te overslapen. Daardoor vertrekken we minstens een half uur later. Dat betekent dan ook later aankomen.
Een tocht van 80 km begint met een heel mooie passage langs de Maas in Dilsen-Stokkem. En een bezoekje aan het uitkijkpunt van de Wissen. Een aanrader als je er ooit passeert. Mooi en goed gedaan, maar tegelijkertijd ook indrukwekkend als je ziet hoe verschrikkelijk overstromingen hier wel kunnen zijn.
De volgende stop is O.-L.-Vrouw-van-Rust. Een bedevaartsoord in het nietige Heppeneert dat het blijkbaar nog altijd doet. Ze hebben er zelfs een supermoderne kaarsengalerij gebouwd. Los van de kerk. Een stuk veiliger. En je kunt je kaarsen gewoon met payconiq betalen. Zelfs Maria gaat mee met haar tijd. Ik weet niet of haar rust is gegund. Ook al niet mocht ze op zoek zijn naar een plek om zich nog eens te vertonen.
Dat zou dan weer aanleiding kunnen zijn voor enkele legendes. En dat brengt me naadloos bij enkele borden met volksverhalen uit de Maasvallei. En weer moest ik me ergeren. Neen, de weerwolf en konsoorten zijn echt geen figuren uit een legende, het gaat hier telkens weer om sagen. Zo moeilijk kan dat nu toch niet zijn om die twee uit elkaar te houden. Legendes: heiligen en Company; sagen: gewone mensen en aanverwanten. Zelfs Bart Dewever gebruikt het nu - na aandringen - correct.
We hoppen steeds weer de grens over. Met de fiets of met een veerpontje. Soms is het duidelijk, soms helemaal niet, maar je ziet wel voortdurend grenspalen. Zouden die nog geografische waarde hebben? Of zijn het gewoon relicten uit een vroegere tijd?
Ondertussen worden we af en toe weggeblazen door een serieuze kopwind. Aeolus heeft zijn wraak beet voor mijn woorden van gisteren. Je rijdt gewoon 5 km/u. trager.
De twee vrouwen rijden elektrisch, maar de vier mannendijen hebben extra werk. Dat alles neemt niet weg dat het parcours fantastisch mooi is, inclusief de 5 km door de Leonabossen vlak voor Weert.
Juist op tijd een stop in Thorn, het witte dorp, want de wind stuurde wat regen op ons dak.
Bij Molenbeersel is er een reconstructie van een stukje dodendraad. Het geeft toch wel een mooi beeld hoe het was. Zelfs op een stukje waar je geen enkel huis ziet. Ongeveer duizend doden. Dat is haast vijf maal zoveel als slachtoffers van de Berlijnse muur. En ook niet te vergeten: een miljoen Belgische vluchtelingen op een totaal van zeven miljoen. Ik herhaal: één miljoen. En die werden onder andere in Nederland opgevangen. Misschien zet dit voor sommigen de migratiepolitiek in perspectief.

Nog even wandelen en wat eten in Weert, een aangenaam stadje, waar een seniorenharmonie ons toch wat vermaakt. En nu op bed luisteren naar Sigrid Kaag en haar beweegredenen om ermee op te houden. Heel begrijpelijk, maar om de foute redenen.
Morgen naar Oud-Turnhout. Sloppel.

Geschreven door Paul.gaat.op.reis.en.neemt.mee