Een weekje niks doen, omdat niks hoeft. Dus veel lezen. En meteen twee aanraders: Elektra van Jennifer Saint en Zwischen Welten van Juli Zeh en Simon Urban. De thematiek kan niet verder uit elkaar liggen. De Trojaanse Oorlog enerzijds. Magistraal herverteld vanuit het oogpunt van Clytamnestra, Cassandra en Elektra zelf. Dus niet het heroïsche mannenverhaal, maar het verhaal van verraad, moord en haat. En anderzijds de hedendaagse controverse over fake news, klimaat- en landbouwersstrijd in Duitsland. Perfect verplaatsbaar naar ons land en meteen ook de vingerwijzing dat het in onze buurlanden om precies dezelfde problemen gaat. We hebben nogal de neiging om te denken dat hier in Vlaanderen alles net nog iets erger is. Quod non! Dus twee boeken om te lezen, ze bestaan allebei in Nederlandse vertaling.
Een magistraal uitzicht vanuit onze hotelkamer op de Adriatische kustlijn! Maar waarom heet dit eigenlijk lijn, want er is niets recht? Dus eerder de Adriatische kustkromme. In niets te vergelijken met “onze” kustlijn: 69 km rechtdoor. Alhoewel …, de bouwwoede is hier gewoon besmettelijk en de nieuwe hotels rijzen gewoon als paddenstoelen uit de grond. Een voordeel: omwille van die kromme kustlijn is die Belgische stenen muur hier gewoonweg niet mogelijk.
Eerste actie is mijn traditionele bezoek aan een plaatselijke kapper. Dergelijke bezoekjes hebben me op vele andere plaatsen al vele leuke herinneringen opgeleverd. Soms denk ik eens, dat ik die apart moet optekenen. In ieder geval, de Turkse kappers zijn volgens mij de beste, met de Turks-Cypriotische kapper op nummer één. Mijn kapper hier is een grappig mannetje die met schaar en scheermes zijn werk doet. Conversatie is hier niet mogelijk. De man verstaat duidelijk alleen maar Montenegrijns en mijn kennis van die taal is zeer matig te noemen. Tot nu toe heb ik alleen maar een vorm van dober dan, goeiedag, opgevangen. Daar raak je dus niet verder mee dan een glimlach. Al zeker als je dat tegen de avond zegt. Maar allez, fris gekapt en geschoren voor zegge en schrijve vijftien euro bezoeken we het kleine, maar mooie plaatselijke kerkje en kerkhof.
’s Avonds tijdens het lezen ZDF op tv. Een soort jubileumconcert van/voor Roland Kaiser, een Duitse schlagerzanger die wij kennen van zijn superhit Santa Maria. Niet dat ik fan ben, maar het is gezellige achtergrondmuziek. Meer niet. Ondertussen kijk ik uit naar het uitgestelde concert van mijn absolute favoriet Herbert Grönemeyer einde mei in Köln. Vorig jaar gingen we naar Berlin om hem te zien in de Waldbühne, maar het concert werd afgezegd, want Grönemeyer had COVID-19. Bij de meesten zal de naam Grönemeyer geen belletje doen rinkelen. Logisch eigenlijk, want Duitse muziek raakt de grens niet meer over en wordt verder gelijkgeschakeld met hoempamuziek. Het is daarom een aanrader om deze zeer sociaal bewogen man uit Bochum eens op spotify te beluisteren. Twee tips: Land unter en Ich hab’ dich lieb. En een wistjedatje: het is Grönemeyer die het liedje van Alex Bosse Frankfurt Oder, over het troosteloze stadje aan de Duits-Poolse grens aan BLØF bezorgde, waarna Zoutelande de Nederlanden veroverde.
Tijdens deze week toch wel wat afgewandeld. Enkele keren naar het nabijgelegen Herceg Novi. Een mooi stadje dat tegen een heuvelrug is aangebouwd en bijgevolg ook meedoet naar het wereldrecord trappen. Verder heel wat oude gebouwen en een Spaans fort. Herceg Novi staat op de Unesco-lijst, maar er is toch nog wel wat werk. Of en hoe snel dat gaat gebeuren, is niet duidelijk. Het kust- en zonnetoerisme heeft duidelijk voorrang op dit ogenblik. En gezien het (oorlogs)verleden van dit land ook wel begrijpelijk.
Een hele mooie bergwandeling vanaf Kamenari terug naar Kumbor toont ons mooie vergezichten op en over de Adriatische kust. Af en toe serieuze stijgingspercentages, dus toch wel een pittige wandeling. Maar met de app Komoot loop je geen meter verkeerd.
Nog een stuk lastiger is de klimtocht naar het fort van Kotor. 1500 trappen omhoog. Vandaar het vermoeden om de wandeling verder te zetten, maar alles is afgesloten. Dus hetzelfde aantal trappen naar beneden. Kruipt niet in de koude kleren. Maar het uitzicht boven is wel een gewaardeerde beloning voor de klautertocht die me hier en daar toch weer met mijn afgrondvrees confronteert.
En zo sluiten we onze Balkanreis af. Een ontdekking van drie mooie landen die er stilaan weer bovenop raken na al die oorlogsjaren.

Geschreven door Paul.gaat.op.reis.en.neemt.mee