Wat brak en ietwat gegeneert blik ik terug op gister. Het gebeurt gelukkig niet vaak maar het was zo'n avond waarop ik iets meer alcoholische drankjes heb genuttigd dan verstandig was, zeg maar.

Maar laat ik bij het begin beginnen. We vertrokken netjes volgens de vooraf geplande tijd om kwart over twaalf richting Oosterhout waar we een weekend met de camperclub gaan doorbrengen op Camping de Kleine Abtshoeve. Wout en Simoon zijn iets eerder vertrokken en Daan en Jacco gaan later rijden.

Op wat kleine opstoppinkjes na verloopt de reis voorspoedig en we rijden ff over twee de camping op. We melden ons bij de receptie (wat tevens het restaurant is) waar we er tot onze verbazing achterkomen dat we de eerste zijn. We krijgen de drie plaatsen door en lopen een rondje om te kijken welk plekje wij willen. Het zijn allemaal prima plekken maar we kiezen nummer 10. Als we terug naar de receptie lopen komen Wout en Simoon aanlopen. Zij hadden nog even boodschappen gedaan, dat verklaart waarom ze er nog niet eerder waren. Zij kiezen nummer 27. Zo blijft plek 30 over voor Jac en Daan.

We checken in, krijgen een muntje voor de slagboom en rijden de camper naar haar verblijfplaats voor dit weekend. We hebben de voortent mee dus het opbouwen neemt wat meer tijd in beslag. Gelukkig hebben Wout en Simoon een pomp met een betere aansluiting waardoor de tent, nadat we alle ventielen hebben dichtgedraaid binnen een mum van tijd staat. Ik richt het binnen verder in terwijl Wouter de haringen rondom erin tikt.

Ik zet koffie maar ondertussen komen Wout en Simoon langs. Ze zijn onderweg naar het restaurant om brood voor morgen te bestellen maar ook verheugen ze zich op een Brugse Zot. Wij drinken eerst onze koffie maar beloven daarna ook die kant op te gaan.

Dus schuiven wij, niet veel later, bij ze aan tafel. Er staan net bitterballen en we bestellen ook een Brugse Zot. Ik heb ons spelletjeskoffertje meegenomen en we kiezen Beverbende. Na wat uitleg en een proefspelletje gaan we voor het eggie. Na zes potjes blijk ik de winnaar te zijn, met Simone vlak na mij, Wout vierde en Wouter, geheel onverwacht, een keer geen eerste maar derde. Hij telt meerdere keren na maar het is toch echt zo.

Na één Brugse Zot ben ik overgestapt op La Trappe wit. En zo zitten we gezellig met steeds een nieuw biertje. Tot, om een uur of 5 Daan binnen komt lopen en zich bij de receptie meldt en de camperclub compleet is. Zij gaan hun camper neerzetten. Net wanneer wij hebben betaald en hun kant op willen lopen komen zij aangewandeld.

We hadden voor later vanavond al een tafeltje gereserveerd, gezellig een ronde tafel, en daar mogen we nu al aan plaatsnemen. We praten, onder het genot van nog meer biertjes, gezellig bij. En bestellen op een gegeven moment ook ons eten. We zitten heerlijk te eten en te kletsen tot de serveerster mij, op zeer vriendelijke wijze, erop wijst dat ik wel erg luid praat. Oeps, de alcohol heeft effect op de volumeknop van mijn stem. Ik probeer erop te letten maar in mijn enthousiasme vergeet ik het ook steeds weer. Dat we bij de koffie ook nog een Schobbeler (bittertje) nemen helpt zeg maar ook niet.

De mensen aan de aangrenzende tafeltjes lijken het niet erg te vinden want daar raken we mee in gesprek. Toch hoor ik een zucht van opluchting door het restaurant gaan als wij opstaan en onze jassen aan doen. En na nog even kletsen met het buurtafeltje en nog even bij de bar hangen keert dan eindelijk de rust terug in het restaurant.

Wij lopen nog even naar het bos voor een wandeling met Pip maar kruipen daarna allemaal lekker onder de wol.

En ik, ik ben voorlopig weer even genezen van de alcohol. De rest van het weekend gewoon weer Spa Rood.

Geschreven door Carmenopreis