We gaan weer door, richting het noorden. Wouter wil graag het wijngebied tussen Barbastro en Huesca bezoeken. En ten noorden daarvan een camping gevonden.
Dus we checken uit en lopen nog even naar Mieke en Flora om hun tent, waar ze zo trots op zijn, te bekijken en nemen afscheid van hen. Later, als zij al weg zijn, gooi ik nog een kaartje bij ze in de tent. Het eerste echte kaartje van "a card with love" en later op de dag hebben we twee nieuwe vrienden op die instagram. Ik bedenk me alleen dat ik een foto had moeten plaatsen van de kaart die ik achterliet, stom. Volgende keer beter.
Voordat we naar de wijnproeverij gaan die Wouter heeft uitgekozen willen we nog langs een grote supermercado. Wouter heeft er een gevonden vlakbij Lerida en via Google maps gaan we, ff voor 10 uur, op pad. Ergens onderweg missen we denk een afslag waardoor er een half uur extra reistijd bij komt en de route ineens door de bergen gaat. Om niet misselijk te worden neem ik het stuur over. Als we eindelijk bij de gekozen supermarkt zijn blijkt die in een winkelcentrum te zitten waar wij niet lekker kunnen parkeren.
We zijn er wel even klaar mee en besluiten naar Barbastro door te rijden en hopen wat tegen te komen. Als we daar aankomen zien we dat er een Lidl en een Alcampo zijn. We gaan uiteraard naar beide. Daarna gaan we even het dorpje in, wat niet veel voorstelt en als we op een terras plaatsnemen om te eten blijkt de keuken al dicht. Ze hebben nog wel wat pinchos bij de bar, daar kiezen we wat van.
Dan snel weer naar de camper en door naar de wijnproeverij. Het wijnhuis Osca, moeilijk te vinden midden in een dorpje. Op de website stond dat ze om half 5 open zouden zijn maar bij de deur staat 5 uur. We zijn er om tien voor 5 en besluiten om aan te bellen.
Meteen gaat de deur open en worden we ontvangen door een vriendelijke maar ook beetje bijzondere man. In sneltreinvaart leidt hij ons rond door een kelder en schuur waarvan je je niet kunt voorstellen dat daar jaarlijks 180000 flessen wijn worden geproduceerd. Uiteraard eindigt de rondleiding met een wijnproeverij en de wijnen zijn best lekker. Wouter bestelt 2 rood 2 rosé en 2 wit. Bij het afrekenen krijgt hij een kurkentrekker kado maar moeten we wel 5 euro per persoon voor de rondleiding betalen. Maar uiteindelijk hoeven we ook die niet te betalen. Vond het ook belachelijk want ik heb niet meegedaan en bovendien kopen we ook wijn. Om half 6 zitten we ook alweer in de auto.
Het is nu nog ongeveer een uurtje rijden naar Ecocamping Rural Valle de la Fueva die we hebben uitgekozen.
Een nieuwe camping, goede recensies met uitzicht op de Pyreneeën. Als we er aankomen zijn we de tweede bezoekers en na ons komt er nog een campertje. Erg rustig. De camping is mooi maar inderdaad nog erg nieuw met jonge boompjes waardoor niet veel schaduw. Ook is er niet superveel te doen in de buurt en verwachten ze voor morgen storm.
Maar voor nu is het prima. We zetten ons boeltje neer en besluiten eerst even gebruik te maken van het zwembad, even afkoelen. Heel fijn. Daarna aankleden en naar de bar. Carlos, de zeer vriendelijke eigenaar doet alles zelf, zelfs de bar en een eenvoudige keuken. Hij heeft hiervoor bij een wijnhuis gewerkt en die affiniteit meegenomen naar de bar van zijn camping. We proeven in totaal 6 wijnen en eten verschillende tapas.
Nog een wandelingetje toe om toch nog wat stappen te maken. O ja, voor het eten heb ik ook nog 2x verloren met Beverbende. Stand is nu 9-7.
O ja #2, bij het afrekenen zagen we een dierenvervoerkoffer staan waar we Carlos eerder mee zagen lopen. Wouter vroeg wat erin zat. Carlos vertelt ons dat er een konijn in zit. Een vaste klant had hem gezegd een konijn mee te nemen zodat ze die lekker konden klaarmaken en opeten. Toen de man kwam waren de kinderen van Carlos er ook en die vroegen hem hoe het konijn heet. Hij vertelde hen dat het konijn Cazuelito heet, wat je zou kunnen vertalen als Stoofpotje. Het konijn heet nog steeds zo maar is dankzij de kinderen niet in de pan belandt. Hij is nu de grasmaaier van de camping, elke dag een ander stukje. Wij vinden het een goed verhaal.
Geschreven door Carmenopreis