Gister heb ik voorgesteld om een vroege wandeling te maken. Zodra we wakker worden: plassen, kleren aandoen en gaan. In de hoop dan wel wat diertjes te zien.

We worden rond half 6 wakker, de zon schijnt en we besluiten dat we dat gaan doen. We kiezen een knooppuntenroute van 10 kilometer uit en om kwart voor 6 wandelen we de camping af.

De route brengt ons al heel snel naar de Oisterwijkse bossen. Het is heerlijk rustig, we komen niemand tegen, het ruikt heerlijk en we genieten van het concert dat de vogels voor ons opvoeren. Af en toe zet Wouter de app aan om vogels te herkennen. Meestal geeft de app dan aan dat we een koolmeesje of een roodborstje horen. Ja, daar hoeven we niet voor de bossen in, die horen we (vlakbij) huis ook. Maar vandaag zegt de app ineens dat we de Wielewaal horen. Helaas zien we hem niet.

De route gaat verder door Natuurreservaat Kampina en daar zien we een klein vogeltje op een tak zitten en die maakt een heel apart geluid. De app vertelt ons dat het een roodborsttapuit is.

Ik vraag mij af waarom we de kikkers niet horen, slapen kikkers eigenlijk. Wouter vraagt het aan zijn nieuwe alleswetende vriend de ChatGPT en die zegt het volgende:

Het gebrek aan kikkergekwaak in de ochtend kan verschillende redenen hebben:

1. Temperatuur: Kikkers zijn koudbloedige dieren en hun activiteit wordt vaak beïnvloed door de temperatuur. 's Ochtends vroeg kan de temperatuur nog relatief laag zijn, vooral tijdens koudere seizoenen. Kikkers zijn dan mogelijk minder actief en produceren minder geluid.

2. Biologische ritmes: Kikkers hebben interne biologische ritmes die hun activiteitsniveaus beïnvloeden. Sommige kikkersoorten zijn meer actief en vocaal tijdens de schemering en de nacht, wanneer ze op zoek gaan naar voedsel en zich voortplanten. In de vroege ochtend kunnen ze rusten of minder vocaal zijn.

3. Voortplantingsseizoen: Kikkers zijn vaak het meest vocaal tijdens het voortplantingsseizoen, dat meestal plaatsvindt in de lente en de zomer. Ze gebruiken hun roep om partners aan te trekken. Buiten het voortplantingsseizoen kunnen ze minder frequent geluid maken.

Los van de roodborsttapuit zien we nog geen andere dieren helaas. Pas na anderhalf uur, als de wandeling er al bijna op zit, komen we de koeien tegen. Bij de ingang wordt aangegeven dat je 25 meter afstand van de dieren moet houden, een kudde niet mag doorkruisen en ze niet mag aaien. Dat had ik van de week nog niet gelezen toen ik het paardje aaide.

Maar nu weten we het wel en komen deze kudde koeien tegen die links rechts en midden op het pad staan. Ze kijken ons nieuwsgierig aan en houden ons in de gaten. We maken eerst wat foto's en besluiten dan om met een boog om ze heen te lopen. Ze blijven ons in de gaten houden tot we onze weg weer vervolgen. Het waren geen hertjes of eekhoorntjes maar toch ben ik blij. Vlak voor we dit natuurgebied uitlopen zien we ook nog een konijntje.

Rond kwart over acht wandelen we de camping weer op. Het is te mooi weer om weer terug in bed te duiken dus zetten we thee, maken ontbijt en zitten lekker in de zon. Met al ruim 12.000 stappen op de teller kunnen we rustig aan doen. En dat doen we, af en toe indutten, beetje lezen, eigenlijk ook lekker zo'n dagje tussendoor. Voor de lunch rooster ik wat brood, bak een ei en met wat komkommer en radijs is het een lekkere maaltijd.

Voor vanavond heeft Wouter een tafel geserveerd bij Bierbrouwerij de Koningshoeve in Berkel Enschot. Daar krijgen we een rondleiding en een 5-gangen aspergemenu. We moeten daar om half zes zijn. We hadden gezien dat er vanaf de abdij verschillende fietsroutes zijn en we besluiten de paarse route te gaan doen, die is 30 kilometer.

We vertrekken rond kwart voor drie van de camping en rijden in een half uurtje naar de abdij en starten daar de paarse route. De eerste paar bordjes gaan goed maar dan zien we alleen nog het bordje van de blauwe route, waar ging het mis? We downloaden dan toch maar de app om erachter tekomen dat hier waarschijnlijk het paarse bordje is verdwenen.

Ergens bij Tilburg moet een kringloopwinkel zijn maar het lijkt mij te ingewikkeld om die op te zoeken en van de route af te wijken. Maar zodra ik dat heb gezegd rijden we er langs, wat een mazzel. We doen een rondje maar vinden niet dat pareltje waar we naar op zoek zijn. Wel koop ik het spelletje Beverbende.

Doordat we iets te laat van de camping vertrokken, niet meteen de weg konden vinden en de stop in de kringloopwinkel is het al bijna vier uur en hebben we nog 20 kilometer te gaan. We vervolgen de route en die brengt ons in Goirle langs een gezellig terras in de zon. We hoeven niet lang na te denken, zetten de fietsen op slot en kiezen een mooi tafeltje uit. We bestellen een biertje en bittergarnituur en blijven net iets te lang zitten. Uiteindelijk moeten we 20 minuten flink doortrappen om precies op tijd bij het restaurant aan te komen.

We krijgen ons eerste biertje en een aspergebitterbal. Daarna worden we meegenomen naar een ander zaaltje waar we het verhaal over trappistenbier horen.

Volgens de 3 regels van de Internationale Vereniging Trappist (IVT) zijn de voorwaarden om de naam "trappist" en het bijbehorende logo "Authentic Trappist Product" te mogen dragen de volgende:

1. Producten moeten binnen de kloostermuren of in de onmiddellijke nabijheid van de abdij worden geproduceerd;
2. De productie vindt plaats onder toezicht van de monniken of monialen;
3. De opbrengsten zijn voorbestemd voor de behoeften van de kloostergemeenschap, voor solidariteit binnen de Trappistenorde, voor ontwikkelingsprojecten en caritatieve doelen.
Er zijn wereldwijd tien trappistenbrouwerijen: vijf in België, twee in Nederland, één in Oostenrijk, één in Italië en één in Engeland.

Na deze les keren we terug in het restaurant waar we een tartaar van rauwe asperges krijgen. Door de heerlijke kaassaus smaakt het lekker.

Dan wordt de groep in tweeën gesplitst en krijgen we een rondleiding over het terrein onder andere langs de moestuinen en door de brouwerijen. En, het extraatje van deze rondleiding is, dat we in de kelder mogen kijken waar van iedere batch quadruppel die sinds 2010 is gemaakt er 16 flesjes liggen. In totaal zijn er nu 47 batches gemaakt. Een van de mannen uit ons groepje zou heel graag een flesje van batch 1 meenemen. Die zijn nog verkrijgbaar maar die kost zeker 100 euro vertelt hij.
De gids vertelt ons dat, door de manier van bottelen, een biertje niet meer bederft en door de gisting op de fles alleen maar lekkerder wordt. Als we de kelder weer uit komen krijgen we daar een aspergesoep geserveerd.

Dan weer terug naar het restaurant voor het hoofdgerecht en het toetje, met bijgaande biertjes. Het is een avondvullend programma, rond half 10 bestellen we pas koffie. En het is al donker als we naar huis fietsen. Een ontzettend geslaagde, lekkere en leuke avond.

Geschreven door Carmenopreis