Gister bij de receptie geïnformeerd of de weg naar Fuente Dé goed te doen is qua steigingspercentages. De weg is goed te doen vertelde de dame maar ze adviseert ons wel om daar tijdig heen te gaan want het is er altijd druk. We willen tussen 8 en half 9 wegrijden maar het wordt 8.40 uur. Gelukkig is het maar een half uurtje rijden en om kwart over 9 parkeren we de camper en weer een kwartier later hebben we een kaartje voor de kabelbaan voor 11.00 uur.

We zijn nu op 1.000 meter hoogte en de kabelbaan brengt ons in 4 minuten naar 1.800 meter. We doden de tijd door ff koffie te drinken, voor de eerste keer deze vakantie met wat lekkers erbij. En we lopen wat heen en weer naar de camper om toch nog even een zonnebril voor Wouter te halen, als we terug zijn blijkt dat Wouter van alles heeft gedaan behalve zijn zonnebril gepakt dus nog een keer terug en daarna, als ik al in de rij sta nog een keer voor de verrekijker. En zo wordt het vanzelf 11 uur en gaat het poortje voor ons open. Ik vind het best spannend want hij gaat best steil omhoog. Ik ben dan ook blij als we 4 minuten later boven uit mogen stappen. Wauw! Wat een uitzicht. Fantastisch mooi.

We gaan lopend terug naar beneden, een afdeling van 4 tot 4,5 uur. Maar voordat we aan die tocht beginnen drinken we eerst una cerveza met een bocadillo tortilla. Op het terras, met waanzinnig uitzicht, zitten we naast een stel met beide een grote rugzak met matje enzo. Ik vraag naar hun plannen, zij gaan ook wandelen maar blijven vannacht ergens overnachten in een tentje. Dat is wel erg spannend, denk niet dat ik dat zou durven.

Dan gaan we op pad en tot onze verrassing gaat het eerste deel van de wandeling nog verder omhoog, dat hadden we niet verwacht maar gelukkig gaan we vrij snel daarna naar beneden. Op een bloempje en wat grassen na is het hier rotsachtig. De weg is makkelijk begaanbaar en al na net een uur komen we langs het hotel, wat de eerste en enige horeca locatie is die we onderweg tegen zullen komen. We drinken wat maar gaan vrij snel toch weer door.

We zien in de lucht een groep van zo'n 15 roofvogels, het zijn vale gieren. Eerder hadden we al de Alpenkauw gezien. Ik dacht dat het een kraai was. Verder komen we onderweg heel veel koeien, paarden en schapen tegen. We speuren de bergen af want we willen graag een gems zien. De beste kans om die te zien was in het eerste gedeelte van de wandeling. Na zo'n tweeënhalf uur, als we de hoop al hebben opgegeven, ziet Wouter toch iets bewegen boven op een berg. En ja hoor, dan zie ik het ook het zijn zelfs twee gemsen die eerst achter elkaar aan rennen maar later gaat er een toch weer terug de berg op en is de andere uit het zicht. Maar als we verder lopen zien we hem weer, hij staat stokstijf stil op een rots. Het lukt ons om wat vage foto's te maken
maar met de verrekijker kunnen we hem heel goed zien.

Kort hierna verandert de breed begaanbaar weg (waar we tot mijn teleurstelling soms aan de kant moeten voor een auto) in een smal pad met steeds meer bomen. En zo wordt het toch nog een spannendere afdaling dan het in het begin leek. Hier was een wandelstok misschien wel handig geweest. Na ruim anderhalf uur afdalen, voelen we onze kuiten, bovenbenen en knieën. We komen beneden bij een Parador waar we een welverdiend biertje drinken. Terug op de camping wilden we nog even naar het zwembad, maar dat was helemaal afgeladen vol. We blijven dus gewoon lekker in de schaduw bij de camper. Rond een uur of 8, na een verfrissende douche, maken we ons klaar voor het eten bij het restaurantje van de camping. Op het terras naast het snelstromende riviertje eten we verschillende tapas met lekkere witte wijn. De naam doet de serveerster giechelen: Follas Novas, in het Galicisch betekent dat iets anders dan in het Spaans. Nadat we hebben afgerekend en terugliepen bekeken we de rekening, het leek zo weinig. En inderdaad, de wijn hadden ze niet berekend. Ze waren zeer dankbaar voor onze eerlijkheid. Moe maar zeer voldaan vallen we snel in slaap. Morgen weer op pad naar de volgende camping in Riaño.

Geschreven door Carmenopreis