We worden wakker en zien een strak blauwe lucht via het dakraam, dat beloofd een mooie dag te worden.
Doordat we met een pasje, met daarop een tegoed voor warm water, moeten douchen kunnen we niet gelijke tijd. Ik ga eerst en Wouter na mij. Terwijl Wouter doucht haal ik de bestelde broodjes op en maak het bed op. We zetten thee en koken eitjes en halen het luifeldoek en de zijwand er weer af. Daarna ontbijten we heerlijk in het zonnetje.

Na het ontbijt doen we de afwas en als alles weer netjes in de camper zit zijn we klaar om te vertrekken. We wandelen naar Noordwijk aan Zee. Op het strand zijn diverse gezellige strandtenten. Het is gezellig druk. Direct bij de eerst strandtent nemen we plaats op een bankje met uitzicht op zee maar als we na 15 minuten nog niet hebben kunnen bestellen lopen we toch maar door. Twee tenten verder bestellen we een cappuccino en een latte machiato bij de take away en nemen plaats op het terras. We vinden de stoelen en tafels wat smoezelig maar ze hebben wel een buitenbar, een hele grote vuurschaal en er draait een dj. Deze strandtent heet nu Beach maar was vroeger De Klink, hier hebben we met PON een aantal leuke beachvolleybal toernooitjes georganiseerd. Door de koude oosten wind valt het niet mee om stil te zitten dus als onze koffie op is lopen we weer door.
Nog een stukje over het strand en daarna de boulevard op waar een beeld van koningin Wilhelmina staat. Ik maak een foto van een wielrenner die met het beeld op de foto wil. Zelf slaan we dit plaatje over en lopen door naar de winkelstraat. Die is verrassend lang, op ons gemakkie lopen we heen en vervolgens weer terug. We gaan wat winkeltjes in maar op wat aankopen bij de Etos na blijft de portemonnee verder dicht.
We keren terug naar de kust voor een lunch aan zee. Bij de eerste strandtent die we zien, Nomade, krijgen we een tafeltje in de zon. We bestellen een Verdejo om te drinken en Wouter gaat voor zalm en ik voor avocado met gepocheerd ei. Helaas krijgen we zo af en toe een zandlawine over ons heen. We horen later dat dit komt door de oosten wind, die waait zand vanuit het duin op het dak, wat vervolgens het terras op stuift. Het voelt als picknicken op het strand zo knarsetandend lunchen. De broodjes smaken er niet minder om.

Na de lunch lopen we weer terug naar de camping waar Wouter verder leest in zijn boek en ik naar de buren kijk die Kubb spelen maar volgens mij niet helemaal goed. Ergens tussendoor ben ik ook nog in slaap gevallen volgens mij.

We hebben voor vanavond lasagne uit de vriezer meegenomen maar besluiten dat we die ook best morgen kunnen eten. Dan kunnen we vanavond terug naar het strand om daar wat te eten en de zon in de zee zien zakken. We hebben onze stappen voor deze week al ruimschoots gehaald dus besluiten op de fiets te gaan. Het is ongeveer 15 minuten fietsen en ik vind het een crime. Op de terugweg blijkt waarom, mijn voorband is leeg en achterband ook niet erg vol. Logisch dat dat niet lekker fietst. Maar we komen aan, parkeren de fietsen bij strandafgang 21 en lopen het strand op. De eerste tent lopen we direct voorbij, die ziet er erg druk uit. Bij de tweede kunnen we niet terecht want die zit vol. Gelukkig, bij de derde, waar we vanmorgen ook koffie dronken, worden we door een meneer met een mitella naar een tafeltje voor 2 gewezen. We kijken om ons heen en herkennen niets meer terug van de strandtent De Klink. Vermoedelijk is die plat gegaan en helemaal vernieuwd.

We bestellen een Texelse skuumkop en een wit biertje en krijgen de menu kaart. Na zo'n 10 of 15 minuten komt de meneer met mitella langs om te vragen of we al ons drinken hebben ontvangen. Nee, nog niet. Zo goed en zo kwaad als het gaat haalt hij het zelf voor ons. En we geven ook direct onze keuze qua eten door: Wouter de beach burger en ik zeebaars. We krijgen ons eten en het is heerlijk. Met de drankjes blijft het misgaan, we moeten steeds opnieuw vragen. En ook bij het afrekenen gaat het mis, de dingen die de jongen opnoemt zijn niet onze bestellingen geweest. Ons hele bonnetje blijkt weg te zijn. De meneer met mitella komt aan ons tafeltje staan met een tablet om alles opnieuw in te voeren maar gelijke tijd moet hij daarbij codes meegeven aan de bar en de keuken dat ze dit niet hoeven te maken. Uiteindelijk krijgen we, als dank voor ons geduld, 2 biertjes en latte macchiato van het huis. Altijd prettig.

We lopen terug naar de fiets en beginnen aan de terugweg. Ik mopper er op los dat ik fietsen toch echt verschrikkelijk vind. Tot ik er geen zin meer in heb en ga lopen. Wouter stelt voor om van fiets te ruilen en dan gaat het ineens een stuk lekkerder. Wouter constateert dat ik dus een lege voorband heb. Het laatste stukje moeten we alsnog lopen.

Op de camping is het donker en stil, iedereen zit weer binnen. Dat doen wij ook want het is best koud. We zijn ook best rozig dus slapen gaat wel lukken.

Tot een uur of 12, dan wordt ik wakker, weet niet waarvan maar ik hoor af en toe de wind te keer gaan. Ojee, wij hebben de luifel nog uit. Die moet ik maar even binnen halen. Getver, de fietsen staan ertegenaan. Zo lig ik te dubben waardoor ik niet meer kan slapen. Zachtjes roep ik Wouter zijn naam en hij wordt zowaar wakker. Volgens hem hoeft de luifel niet in maar ik lig inmiddels niet meer lekker. Dus zo wil het dat we om half 1 s nachts toch de luifel binnenhalen en ook gelijk een wandelingetje maken naar het sanitair gebouw. Daarna slapen we heerlijk door tot de volgende ochtend.

Geschreven door Carmenopreis