Het plan is om dit jaar, met z'n 5-en, naar Griekenland te gaan voor een zeilvakantie. Vetrek op 30 juli naar Athene.
Omdat Tijs drie weken voor vertrek Corona kreeg is het onzeker of hij een negatieve test zal krijgen en of we kunnen gaan. Op de 29ste rond een uur of half 2 krijgen we het verlossende woord , negatief getest, we gaan! We kunnen onze koffers pakken, wouter boekt nog een hotel voor de eerste nacht, een taxi naar Schiphol en een taxi van vliegveld naar hotel.

Vrijdag de 30ste worden we rond half 2 opgehaald door de taxi. We vliegen pas om 17.50 uur maar volgen het advies om ruim op tijd aanwezig te zijn. De taxirit gaat snel en rond half 3 staan we met twee karretjes met bagage en zijn we onderweg naar vertrekhal 1A.
Gaat het dan echt gebeuren? Zijn onze QR-codes wel goed, hebben we niet teveel bagage, is er nog iets anders wat roet in het eten kan gooien?

Het is bijzonder rustig op Schiphol. Bij vertrekhal 1A staat een jongeman die onze QR-codes scant. Ze zijn allemaal goed, inclusief die voor het PLF-formulier. Dat was de eerste hobbel. De Efteling opstelling voor de wachtrij is helemaal leeg, we lopen al zigzaggend naar de checkin. Volgende hobbel , hoe zwaar zijn onze koffers? Pfff, 52 kilo waar we 60 kilo mogen. De extra handbagegetas van Sas van 5 kilo kan zelfs ook nog in het ruim.
Door naar de gates en de handbagage controle. Sas haar tas wordt eruit gepikt voor extra controle. Haar "goedemorgen ontbijtdrankje" is te risicovol en mag niet mee. Voor de zekerheid wordt ze ook nog gefouilleerd. Later, in het vliegtuig, komt Tijs erachter dat zijn drinkyoghurt ook in zijn tas zat en wel mee is gekomen. Had Sas toch nog haar drinkyoghurt, door zenuwen kon ze niet echt eten.

In anderhalf uur van huis naar door de gate, dat is vrij uniek in het hoogseizoen. We nemen plaats in een restaurant voor een kop koffie (Sas en Fleur kiezen voor een Starbucks koffie). Nu wachten tot 17.20 uur tot we mogen boarden. De meiden gaan op onderzoek uit en wij blijven nog even zitten. Ik met een boek en Wouter en Tijs met hun mobiel. Na enige tijd worden wij ook onrustig en besluiten langs de winkeltjes te gaan lopen. Onderweg voegen de meiden zich weer bij ons en rond kwart over 5 lopen we richting de gate. Daar aangekomen horen we dat we vertraging hebben. Gelukkig maar heel weinig en al snel mogen we het vliegtuig in. Een kwartiertje later dan gepland , om 18.05 uur vertrekken we dan toch echt naar Griekenland.

Na een voorspoedige vlucht landen we precies om 22.00 uur Griekse tijd in Athene. En dan lopen we van de trap af en voelen de geweldige warmte die bij vakantie hoort.
De taxichauffeur belt al als we nog naar de koffers lopen. Die komen gelukkig vrij snel en dan begint de race achter de taxi chauffeur aan. Bepakt met zware tassen hollen we door de hal en later buiten achter elkaar aan. Nog enigszins verdwaasd door deze razende actie staan we dus om half 11 bij ons taxibusje.

De chauffeur rijdt stevig door en brengt ons veilig naar ons hotel, Hotel Blue sea. We checken in en krijgen de sleutels voor kamers 311, 312 en 313. Als alle tassen op de kamers staan lopen we naar het einde van straat waar een restaurantje is. We gaan daarheen om iets te drinken maar na het zien van de kaart besluiten we toch ook iets te eten. En wauw, wat lekker zeg! Wouter en Tijs kiezen een soort kebab met kaas (Tijs wilde eigenlijk gyros maar dat was al op, dat komt later deze week vast nog goed) Sas kiest een wrap en Fleur gaat voor een kipspies en ik voor een kleinere variant kebab zonder kaas. We genieten van ons late diner en ons biertje. Na afloop zijn we snel weer terug in ons hotel voor een heerlijke laatste nacht met airco.

Geschreven door Carmenopreis