Na onze eerste wandeling met Daan Schuurmans vorige keer heeft Wouter direct een camping geboekt bij Apeldoorn in de buurt. Hier kun je ook een wandeling lopen.

Na nog even lunchen met Tijs gaan we rond kwart over 12 op pad naar camping De Helfterkamp in Vaassen. Het is mooi weer, het zonnetje schijnt, wat willen we nog meer.

Zonder al te veel op onthoud, nou ja, 1x omrijden omdat we zo aan het kletsen waren dat Wouter de afslag vergat tenemen, iets met 2 dingen gelijkertijd doen, komen we rond kwart over 2 aan bij de camping.

We checken in en Yvonne, de dame die ons incheckt vertelt en vraagt veel en plaatst ons op plekje 93 op een veldje vlakbij de receptie. Op de plattegrond zien we dat het een grote camping is met wel een stuk of 10 veldjes. Normaal gesproken veel te groot voor ons maar aangezien dit hun eerste weekend open is en het geen vakantie is, is het nog erg rustig. Op ons veldje is een meneer zijn caravan op de vaste seizoensplek aan het instaleren en verder staan we alleen, dat is mij dan toch wel weer iets té rustig. Maar goed, we staan weer.

We gaan eerst maar eens een wandeling in de omgeving maken. Yvonne heeft ons verteld waar we mooi kunnen wandelen dus we gaan op pad. Maar het bos wat ze omschreef zien we niet dus zoekt Wouter een wandeling op via Kaboot. Eerst terug naar de camping, daar een stuk fietspa en dan lopen we het kroondomein 't Loo in. Door het jaargetijde een niet erg fraai bos. Wel mooi en opvallend zijn de beekjes die door het bos lopen. Af en toe is het vrij drassig. Onderweg worden we zelfs gewaarschuwd door twee dames die ons adviseren terug te gaan. Alsof we verderop tot ons middel in het water komen te staan. We hebben waterdichte schoenen aan dus maken ons niet druk. Achteraf vragen we ons af wat ze bedoelden en viel het ons mee.

Rond een uur of 5 zijn we terug bij de camper waar we een biertje drinken en ff zitten. Ondanks dat het zonnetje erbij was vandaag is het nog best koud. We besluiten daarom om nog even in beweging te gaan door op de fiets naar Vaassen te gaan. Naar het kasteel van Maarten van Rossum (toelichting onder het verhaal). Daar zit ook een restaurant waar we wat kunnen drinken.

Het is niet ver fietsen en voor we het weten zijn we er. Ik ga even op de foto met Meneer Van Rossum, op het bankje voor het kasteel. En dan lopen we naar het Koetshuis. Helaas, er is een besloten feest dus hier kunnen we niets drinken. We fietsen verder Vaassen in op zoek naar een plek om even wat te drinken. Onderweg stelt Wouter voor om hier ook maar iets te eten, toch iets te koud om dat bij de camper te doen. Hij zoekt op zijn mobiel en ziet dat er o.a. een Italiaan zit. Daar fietsen we heen en we vinden hem ook.

Ik vraag binnen of ze een tafeltje voor 2 hebben, dat hebben ze en dus stallen we de fietsen en gaan naar binnen. Naar binnen in een super sjiek, net geen sterren restaurant, in onze campingkloffie. Ojee, waar zijn we nu terecht gekomen?

Ik voel me niet erg op mijn gemak waardoor Wouter zich afvraagt of ik geen voelsprieten hiervoor heb. Hij had voor de deur van het restaurant al in de gaten wat voor tent dit zou zijn. Ik ben daar dus te naïef in. De kaart met het menu van de dag ligt al voor ons, een zevengangenmenu, maar als dat te veel is mag je er ook zes kiezen. Gelukkig mogen we ook a la carte eten. We krijgen de menukaart nadat we een spumante en het waterarrangement hebben besteld. Dat hebben we geweten, om de haverklap werd er water bijgevuld....en 's nachts dus een paar keer er uit....

Okay, een blik op de kaart, even slikken, en dan bestellen we toch maar. Wouter gaat voor de reefilet en ik voor de vis van de dag dorade. Met een door de sommelier aanbevolen wijntje. De bedieding is jong en erg vriendelijk en ook de italiaanse eigenaar/kok helpt mee met bedienen. En vertelt in een mix van engels, nederlands en italiaans wat er op de bordjes ligt.

Zo komt hij ook bij ons tafeltje met de amuses, vier stuks, en ik weet eerlijk gezegd niet meer wat het was. Wel heel smaakvol. Vervolgens krijgen we een soort broodproeverij, een stengel met citroen smaak, een brood met heerlijke olijfolie en een foccaccia met citroenboter en ansjovis. Tjeetje, ik zit al vol.

Dan krijgen we ons hoofdgerecht. Prachtig opgemaakt en het smaakte heerlijk. Ik kreeg er ook nog een klein pannetje bij met het oorspronkelijke gerecht zoals zijn oma het maakte. We hebben er nu spijt van dat we al het brood hebben opgegeten, dat had hier lekker bij geweest. Wisten wij veel.

Nu we toch bezig zijn besluiten we toch ook nog een dessert te nemen, het kost nu toch al veel. Wouter gaat voor de tiramisu en ik kies de kaasplank. En ook dit is weer prachtig en lekker. Nog een bakje koffie als afsluitng. Maar ook daar komt weer van allerlei lekkers bij. Ik plof.

Het is een geweldig restaurant, met zeer vriendelijke bediening en heerlijk eten. Normaal gesproken kies je bewust voor zo'n avond en verheug je je er ook op. Nu voelt het toch wat vreemd. Maar dat is nou eenmaal zo, we hebben heerlijk gegeten, bedanken de vriendelijke bediening en de kok en fietsen weer terug naar de camping.

Daar kijken we Flikken Maastricht, nou ja, ik zie alleen de moord, Wouter ook het einde.

Toelichting
Maarten van Rossem was een bekende Nederlandse veldheer uit de 16e eeuw, meer specifiek uit de periode van de Gelderse Oorlogen. Hij leefde van circa 1490 tot 1555 en stond bekend om zijn rol als militair leider in dienst van Karel van Gelre, de hertog van Gelre. Van Rossem was berucht om zijn brute veldtochten in de Lage Landen, waarbij hij onder meer steden plunderde en brandde. Zijn tactieken en successen maakten hem tot een gevreesd man in zijn tijd.

Geschreven door Carmenopreis