Teruel en Alcañiz

We hebben nu wel weer lang genoeg op dezelfde plek gestaan, tijd om weer op pad te gaan. Relaxed ruimen we de boel weer op en even over tienen zwaaien we de receptie gedag.

We hebben bedacht om weer een route uit één van onze boekjes te rijden. Die route gaat van Teruel naar Alcañiz. Dus we rijden van de camping eerst naar Teruel.

Daar zijn we al rond half 12 maar we moeten een aantal keren heen en weer rijden om een geschikte parkeerplek te vinden. Als dat is gelukt wandelen we naar het stadje.

Het is druk op straat en we hadden gezien dat er markt is. Daar lopen we eerst naar toe en overheen. Het is een grote markt met deze keer naast kleding en ondergoed ook fruit en groente. Toch kopen we niets. Helaas geen gegrilde kippen.

Dan lopen we het centrum weer in, tijd voor koffie. Op een druk pleintje nemen we plaats en bestellen en drinken ons kopje koffie. Daarna wandelen we door naar de kathedraal. Een prachtig gebouw in de mudejarstijl gebouwd. Helaas staat het mooiste deel in de steigers maar toch maken we wat mooie foto's. We wandelen door naar El musoleo de los Amantes wat we niet makkelijk vinden. Ook daar lopen we omheen, maken een foto en besluiten om niet naar binnen te gaan. We gaan terug naar de auto en door naar Alcañiz. Maar eerst stoppen we bij Alcampo voor lunch (ensaladilla rusa, stuk tortilla en een yoghurtje), avond eten (gegrilde kip, aardappelen en salade), wijn en nog wat andere benodigdheden. Als alle boodschappen zijn opgeborgen gaan we verder.

Langs een goed begaanbare weg klimmen we naar grote hoogten. Het hoogste wat we gezien hebben was 1368 meter. Om half vier stoppen we bij een picknickplek om te lunchen. We pakken al het lekkers wat we hebben gekocht, blikje Fanta erbij en smullen maar. Heel lang blijven we echter niet zitten want het waait heel hard en er zijn wat vliegen die ons eten ook lekker vinden. Dus na het eten pakken we alles weer op, bergen het weer op in de camper en gaan weer door.

Op de hele route zien we af en toe langs de weg een soort, vervallen, stationshuisjes staan. We zien er een, daarna nog een maar na de vijfde zoekt Wouter op of hij hier iets over kan vinden. Wat hij hierover vond kun je *onderaan deze pagina teruglezen.

Rond half 6 zijn we in Alcañiz. Een lieflijk stadje met leuke smalle straatjes. We gaan eerst bij el officina de turismo naar binnen. Daar horen we dat we net te laat zijn voor de toer met de gids en dat alle bezoenswaardigheden zijn gesloten. Mogelijk is de kerk wel open.

De kerk is naast het vvv kantoor en inderdaad open. We gaan naar binnen, het is een erg grote kerk maar niet erg mooi. We steken een kaarsje aan en verlaten de kerk weer. Wat opvalt is dat er heel veel ooievaarsnesten met ooievaars, op de kerk zijn. Leuk om te zien.

We wandelen door de straatjes en het valt ons op dat er geen horeca is. Dat is zeer vreemd voor Spanje waar normaal op elke hoek van de straat een bar of restaurant is. Eindelijk vinden we, na wat doorlopen, een terrasje. We nemen plaats waardoor de gemiddelde leeftijd op het terras ineens omhoog schiet. We drinken een biertje en eten daar de gezouten pelpindas die we erbij krijgen.

Dan weer terug naar de camper en het laatste stukje naar de camping. Camping La Fresneda. Een kleine camping met Nederlandse eigenaren. We parkeren de camper en melden ons bij de receptie waar we vriendelijk worden ontvangen door Joost. Voordat hij ons incheckt vraagt hij of we iets willen drinken en vraagt ons even plaats te nemen op het terras. Even later brengt hij ons twee biertjes en haalt hij een map met informatie over hetgeen hier in de buurt allemaal te doen is. Geweldige service. Dan checkt hij ons in en wijst ons een plekje. Tussendoor komt Jet, de vrouw van Joost, ook nog even een hand schudden ter kennismaking.

Bij het instaleren van ons plekje zijn we stomverbaasd als we de camper opendoen en het opstapje niet zien. Nee, hoe dan, die zijn we vermoedelijk vergeten na de picknick. Super stom maar niks aan te doen.

Het weer is hier wat minder dan in Valencia. Het onweert en regent zelfs even. We maken het eten wat we kochten warm in de oven. Het is wel wat koel maar met een trui kunnen we nog wel buiten zitten. Na het eten spelen we een potje regenwormen. Helaas, Wouter wint en komt op een voorsprong 5-4.

*In de jaren 30 van de vorige eeuw waren er plannen voor de aanleg van een spoorlijn tussen Teruel en Alcañiz, twee steden in de provincie Teruel, Spanje. Deze plannen maakten deel uit van de algemene ontwikkeling van het spoorwegnet in Spanje tijdens die periode.

De spoorlijn zou Teruel, de hoofdstad van de gelijknamige provincie, verbinden met Alcañiz, een stad in de buurt van de provincie Zaragoza. Het doel van het project was om betere transportmogelijkheden te bieden en de economische ontwikkeling van de regio te bevorderen.

Helaas werden de plannen voor de spoorlijn tussen Teruel en Alcañiz nooit gerealiseerd. De Spaanse Burgeroorlog, die plaatsvond tussen 1936 en 1939, en de daaropvolgende jaren van politieke en economische onrust in Spanje, hebben de uitvoering van veel infrastructuurprojecten vertraagd of stopgezet. Het spoorwegproject tussen Teruel en Alcañiz werd ook beïnvloed door deze turbulente periode en werd nooit voltooid.

Geschreven door Carmenopreis