Na dus een goede nachtrust voor Wouter en een slechte voor mij is de ochtend aangebroken. Gelukkig appt Tijs rond half 10 dat hij thuis is en in slaap was gevallen voordat zijn telefoon was opgeladen. Ik ben weer gerustgesteld en kan met een gerust gevoel door.

We douchen en pakken in en rond 11 uur rijden we de camping af. Eerst even tanken en dan op pad naar Camping Mühle Oberpreth, vlakbij Hellenthal in Duitsland. Daar staan Wouter en Simone ook en die zoeken we even op. De reis gaat voorspoedig het is ongeveer 3 uur en een kwartier rijden. Rond 14. 15 uur rijden we de camping op.

We hebben niet direct door waar de receptie is maar daarvoor moet je in dezelfde rij gaan staan als de gasten die eten en drinken willen bestellen aan een luikje op het terras. Even geduld dus. Als we in de rij staan staat Simone ineens naast me met haar stepje en Pip. Zij zijn net terug van een tochtje en boodschappen en Pip verwelkomt Wouter weer zo enthousiast met als gevolg dat de pootafdrukken op Wouter zijn broek staan. Haha, het zal niet zo zijn.

Als we zijn ingecheckt rijden we naar het veldje waar zij staan. Je mag gaan staan waar je wilt en we kiezen een mooi plekje aan de rand van het bos. Vlakbij Wout en Simoon, die ook een mooi plekje hadden. In het midden van het veld is een gezamenlijke vuurplaats. Daar keken ze gister nog mooi op uit maar vandaag heeft een andere camperaar besloten om zijn camper precies voor die van hen te parkeren. Dat is nu hun uitzicht, zeer bijzonder.

Als ons boeltje weer staat krijgen we van Wout en Simoon een welkomstdrankje. Voor de gelegenheid hebben ze een spaans biertje, San Miguel, gehaald. Wat knabbelen erbij en we zitten gezellig.

Maar we willen ook wat doen dus na een tijdje te hebben gekletst is het tijd voor actie. We steken het beekje naast de rivier over en lopen het bos in. Na een kort tijdje komen we op een pad. Links van het pad loopt het steil omhoog met hele hoge dennenbomen. Wout denkt daarboven een pad te zien. Ergens moeten we naar links omhoog zodat we via dat pad weer terug kunnen. Na een tijdje te hebben gelopen houdt de berg op en loopt er langs een weiland een pad naar links, die nemen we in de hoop ergens weer een pad naar links, terug het bos in te vinden. Helaas, die is er niet en in plaats van de makkelijkste weg, terug waar we vandaan kwamen gaan we offroad. Onder de afscheiding (een stukje touw) door, het weiland oversteken naar het bos. Daar is zowaar een pad maar volgens Wout moeten we naar het pad wat meer naar beneden ligt, dus langs de steile helling tussen de dennenbomen naar beneden. Daar komen we inderdaad op een pad. Voor mijn gevoel ligt de camping rechts maar we gaan links, ik heb ook een richtingsgevoel van niks. Maar als we later weer terugkomen op het pad waar we op de heenweg liepen en herkennen waar we zijn blijkt dat we toch naar rechts moeten. Zo slecht was mijn richtingsgevoel toch niet.

Ja hoor, niet veel later lopen we het bos langs de camping weer in, door het beekje en we zijn weer terug bij de campers. Mooie wandeling, de stappen weer gezet. Tijd voor een versnappering. We hebben min of meer besloten dat we vanavond voor op het terras iets van de beperkte kaart gaan eten samen. Dus we (simone en ik) trekken iets warmers aan, de bikkels uiteraard niet, en lopen die kant op. Wout en Wouter gaan bij het loket staan. Wout besteld 2x friet met bockworst en Wouter 2x friet met curryworst speciaal. Beide krijgen een piepapparaat mee die aan gaat geven dat het klaar is.

Wout en Simoon krijgen hun eten als eerst. Een groot uitgevallen knakworst met frietjes waarop mayo en ketchup is gespoten. Het is lekker maar ze hadden een iets dikkere worst verwacht. Als zij halverwege zijn krijgen ook wij ons eten. Onze worst is bedekt onder een laag tomatensaus dus geen idee of het niet gewoon eenzelfde is. En ook wij hebben friet met daarop mayo en ketchup maar daarbij ook nog van die gebakken uitjes die je ook over bami en nasi gooit en stukjes augurk. Het is niet vies gelukkig en voedzaam maar het zal niet het hoogtepunt van de vakantie zijn.

Er staan veel groepen op de camping, busjes en tenten die in een cirkel zijn geplaatst, vriendengroepen of familie, met veel kinderen. Iedere groep heeft ook een eigen kampvuurtje. Het verbaasd ons hoe druk het nog is. En ook hoe al deze mensen (we vermoeden zo'n 200) het doen met vier douches.

Op ons veldje brand het vuurtje ook en omdat we vanuit de camper van Wout en Simone daar niets van zien gaan we bij ons zitten. Pot koffie en wat zoetigheid erbij.
De spelletjes zijn al een paar keer op tafel gelegd maar het komt er niet van. We maken het ook niet laat, uurtje of 10.

Geschreven door Carmenopreis