We slapen weer heerlijk uit en gaan daarna snel op pad omdat we nog een koffertje willen kopen. We moeten er behoorlijk voor op zoek maar uiteindelijk vinden we een juiste winkel én een koffer formaat handbagage. Missie geslaagd en we wandelen terug naar het hotel want we moeten zo uitchecken.

We laten de koffers nog even achter bij de receptie en gaan nog even ergens ontbijten en wat laatste dingetjes kopen. Maar dan wordt het toch tijd om afscheid te nemen van Sevilla.

We melden ons weer bij de receptie en dezelfde meneer die ons bij aankomst naar de kamer bracht komt nu met onze sleutel en loopt met ons mee naar de parkeergarage. Daar haalt hij ook onze auto op en rijdt hem naar buiten. Daar doen we de koffers erin en gaan op weg naar Córdoba. Ongeveer anderhalf uur rijden door een uitgestrekt landschap. Hier en daar zie je een wit dorpje tegen de bergen aan.

We vinden ons hotel, Casa de los Azulejos, makkelijk. Het zit in een klein straatje en we parkeren maar even op de stoep. We lopen naar binnen waar we op een patio komen en we worden vriendelijk ontvangen door de eigenaar die ons direct feliciteert.

We krijgen ook hier een upgrade naar de mooiste kamer, met een eigen terrasje. Als we de kamer hebben bekeken en onze koffers hebben achtergelaten moeten we nog iets met de auto. Die mogen we op een privé parkeerplaats iets verderop neerzetten. We krijgen een sleutel van het hek en een routebeschrijving mee. Het is goed te vinden en binnen no time zijn we weer terug.

De eigenaar vertelt wat informatie onder meer dat er een zwembad(je) is en dat hij zelf bier brouwt. In de minibar staan wat flesjes. We gaan even bij het zwembadje kijken maar vertrekken dan om iets te gaan eten.

De eigenaresse vertelt dat we dan snel moeten zijn omdat alles om 4 uur dichtgaat en ze vanaf half 4 geen mensen meer binnenlaten. Ze adviseert ons het restaurantje verderop in de straat, Las Salinas. Die hadden we op de terugweg van parkeren al gezien en lijkt ons wel wat.

Het is een lief restaurantje met een patio en twee zalen ernaast. Wij krijgen gelukkig een tafeltje in de patio. Ik bestel een Revuelto de esparragues y huevo (roerei met groene asperges) en Wouter bestelt Carrillada de ternera (runderwang). Het is allemaal erg lekker samen met een wijntje.

We hoeven pas om half 6 bij de fietsen te zijn dus gaan nog even terug naar onze kamer. Daar val ik tijdens het lezen in slaap. Wouter maakt me wakker omdat het tijd is om die kant op te gaan.

We melden ons op tijd bij baja bikes waar we een elektrische fiets krijgen. De tour van vandaag is 2 uur en leidt ons langs de vele kerkjes en wijkjes die Córdoba rijk is. We bezoeken een van de patios die open zijn en uiteindelijk fietsen we natuurlijk om de mezquita heen. Erik, onze gids vertelt onder meer over Rafaël de beschermengel van de stad, over de klokken gemaakt door Philips, over Miguel Cervantes en het festival van de patios. Het was weer een leerzame en waardevolle tour. We nemen afscheid van iedereen en wandelen de stad weer in tot het weer tijd is om wat te drinken en uiteindelijk ook wat te eten. Deze keer gaat mijn keuze naar toast met tomaat en olijfolie en een zalmtartaar en Wouters keus is Jamon Iberico en daarna de Rabo de Torro. De voorgerechtjes valken wat tegen maar de hoofdgerechten maken veel goed.

Vlakbij ons hotelletje hebben we een Jazz café gezien en we besluiten daar een kijkje te nemen. Als we er aankomen is het nog rustig. We bestellen een biertje en gaan aan een tafeltje zitten. Langzaam loopt het vol met gasten maar ook met artiesten. Er is een jamsessie vanavond en iedereen die wil kan meedoen.
We drinken nog twee biertjes en genieten van de muziek, de sfeer en de mensen. Het was weer een topdag.

Geschreven door Carmenopreis