Oh, wat slapen we toch altijd lekker in de camper.

Gister heeft Tamara,de eigenaresse van de camping, ons een route geadviseerd. En die gaan we vandaag wandelen. Rond half 11 vertrekken we van de camping richting de Bahnhof want daar is het startpunt. We gaan de Margaretenschlucht-weg lopen, aangeduid met NG5. Een route van 8,5 kilometer.

Het eerste stuk is over een kiezelpad dat geleidelijk omhoog gaat. Vervolgens een stuk best vlak door het bos. Er staat 2,5 uur voor deze route en net op het moment dat Wouter zegt dat we er nooit zo lang over gaan doen zien we dat het pad smal wordt en een stuk steiler omhoog gaat.

We zien een watervalletje en dit stuk van de route gaat steeds omhoog waarbij we meerdere keren het watertje oversteken.

Bovenaan komen we op een soort vlakte, waar we eerst verkeerd lopen maar terug op het pad weer een bos ingaan. Uit het bos merken we dat we weer naar beneden lopen tot we weer bij de rivier zijn. Bij een stuwdam en sluis. Die steken we over en niet veel later wandelen we door het dorpje wat aan de andere kant van de rivier tegenover onze camping ligt. Hier is niet veel te beleven en we zijn er zo doorheen. Nu nog de brug over terug naar 'ons dorpje'.

We laten de camping links liggen en wandelen door. Op zoek naar biergarten De Raaf want daar willen we iets lunchen. We hebben trouwens de route afgelegd in 1 uur en 40 minuten, lang geen 2,5 uur.

Ook dit dorpje stelt niet veel voor en al gauw zien we De Raaf en nemen plaats op het terras. In de schaduw want het zonnetje brandt aardig. Dan komt de eigenaar aanstrompelen. Een oudere man die niet meer heel soepel loopt. Heel aandoenlijk, voel me bijna schuldig dat we op het terras zijn gaan zitten. We bestellen een biertje en vragen of we ook wat kunnen eten. Hij wijst naar het krijtbord waar het menu op staat en meldt dat we dat kunnen kiezen, behalve het halve haantje. Niet veel later komt de vrouw des biergarten de biertjes brengen. Zij loopt nog soepel maar haar schouders, rug en enkel zijn beplakt met sporttape.

Wouter maakt een foto van het menu en uiteindelijk kiest hij een schnitzel en ik een salade met gebakken kalkoenstukjes. Eerst komt Wouter zijn eten en dan duurt het even maar dan komt ook mijn megasalade. Het is allemaal erg lekker.

Voordat we teruglopen naar de camper gaan we nog even de Penny(supermarkt) in, gewoon om te kijken wat ze hebben. Niet veel bijzonders dus we kopen alleen roomboter, die waren we vergeten terwijl we wel biefstukjes (van de Aldi, aanrader) meehebben.

Dan is het tijd om ff lekker niks te doen. Schoentjes uit, ereader erbij en beentjes omhoog. Het duurt niet lang en mijn oogjes valken even dicht. Ik wordt net op tijd wakker als Wouter koffie zet. En daarna laat hij de drone opstijgen voor een mooi bovenaanzicht van de camping en omgeving. Op het moment dat hij de drone laat landen komt een buurman aanlopen en vraagt of dat ding een camera heeft. Wouter zegt Ja waarna meneer boos een heel verhaal in het Duits houdt. Even ben ik bang dat hij de drone uit de lucht zal slaan. Wouter is eigenlijk te verbaasd en is druk bezig met de drone. Hij knikt wat naar de man die boos wegbeent en nog wat mompelt als Wouter uiteindelijk de drone veilig aan de grond zet. Voor de zekerheid checkt Wouter nog even de tegels m.b.t. dronegebruik in Duitsland en hij heeft niets gedaan wat niet mocht.

Vanmorgen zagen we een aanplakbiljet voor een lichtfestival in Mosbach, een plaatsje dat hier 16 kilometer vandaan ligt Dat lijkt ons wel leuk om te bezoeken en we besluiten daar met de trein heen te gaan. Dus netjes in de kleren wandelen we opnieuw naar De Bahnhof, kopen een kaartje en niet veel later komt de trein. Helaas let ik niet goed op waardoor we een station te vroeg uitstappen en moeten we een kwartier wachten om nog 1 halte verder te komen.

We lopen eerst het dorpje in met allemaal prachtige vakwerkhuisjes. Dan gaan we op zoek naar het park waar de festiviteiten zijn. Het is een mooi park, gezellig druk en er staan foodtrucks en barretjes. Maar overal staan lange rijen wat ons ervan weerhoudt om wat te nemen. We wandelen het park rond waar kinderen waxinelichtjes neerzetten en aansteken. Maar het is nog te licht om het effect daarvan of van de overige lichten goed te zien.

We besluiten ook niet te wachten tot het donker wordt maar gaan weer lekker terug naar de camper. Bij de Rewe halen we nog een kaasje en brood en dan gaan we weer naar het station. We moeten even wachten voordat de trein er is.

Op de camping snijden we het brood aan met allerlei lekkers erbij en een heerlijke witte wijn. We love it. Morgen reizen we weer door. De reis die we gaan maken gaat naar Liechtenstein, Lago di Mergozzo, Ligurische kust en dan Barolo. Vanaf daar weer naar huis.

Beoordeling huidige camping Campingplatz Oldenwald rivercamp in Neckargerach
Omgeving; 7,5 (Mooie omgeving voor wandelen en fietsen, dorpje stelt niet veel voor)
Sanitair; 7,5
Prijs/kwaliteit; 7

Geschreven door Carmenopreis