Na een koud maar heerlijk nachtje worden we om 9 uur wakker, schijnt het zonnetje door het dakraampje en fluiten de vogels er vrolijk op los. Het belooft een mooie dag te worden.

Na een iet wat hete douche gaan we met een kop thee en een bordje kwark in het zonnetje ontbijten. Lekker loom, geen haast. Ik schrijf mijn verhaal van gister en als die is geüpload maken we ons klaar om op pad te gaan.

We zetten de campers buiten de poort op de parkeerplaats en fietsen weer richting het centrum. We gaan een podwalk met Daan Schuurmans doen door de Jordaan.

We zetten de fietsen stevig vast tegen een reling langs de Bloemgracht en gaan vanaf daar lopend naar het startpunt. Best nog een einde lopen maar dat is in de zon geen straf.

Terwijl we kriskras door de Jordaan lopen vertelt Daan over de geschiedenis van de Jordaan , wat eerst Het nieuwe werck heet. Over Theo Thijssen, Tante Leen, Johny Jordaan en Israël Querido.

Als we, na een tijdje lopen, vier stoelen vrij zien op een terras in de zon hoeven we geen twee keer na te denken. Het zonnetje voelt heerlijk warm aan en we genieten van ons drankje, een appeltaartje en de gezellige sfeer. #nooitmeernaarhuis maar toch staan we na een tijdje weer op om door te wandelen. Maar al snel nodigt een ander bankje in de zon ons uit voor weer een korte pauze. We raken aan de praat met een dame op het terras, een vast gast die vertelt dat dit café vandaag voor het laatst open is omdat de fundering moet worden aangepakt. Straks gaan ze nog 1x samen Ajax kijken en de vaten leegmaken.

Wij lopen door en kopen niet veel later een turkse pizza want we lusten wel weer wat. Niet veel later bedankt Daan ons dat we met hem mee hebben gewandeld en moeten we terug op zoek naar onze fiets wat best nog een stukje lopen is. Onderweg koop ik, in een leuke pop up store met visconserven, twee glaasjes tonijn en twee soorten rilette. Jummie.

Onze fietsen staan geduldig op ons te wachten. En met het zonnetje in ons gezicht fietsen we eerst door het Vondelpark en later door het Amsterdamse Bos weer terug naar de camping. We zijn hier 26 uur geweest maar het voelt als een minivakantie. Rozig van het zonnetje nemen we afscheid van Daan en Jacco en rijden we voldaan weer naar huis.

Geschreven door Carmenopreis