Het lekkere van wakker worden in de camper is dat de hele dag nog een onbeschreven blad is. Geen huishoudelijke klusjes, geen laptop waarachter je kunt verdwalen en geen afspraken. Alleen die met onszelf maar die kunnen we altijd aanpassen als we dat willen.

We zijn op tijd wakker maar hebben geen haast om op te staan. Als we dat uiteindelijk doen gaan we douchen en ontbijten ons gebruikelijke bakje kwark met kopje thee.

Uiteraard hebben we wel bedacht wat we vandaag willen doen, namelijk wandelen met Daan Schuurmans en een bezoekje brengen aan Paleis t Loo. Dus vertrekken we rond half 11 op de fiets richting Apeldoorn. Via de knooppunten weten we precies hoe we moeten fietsen. En zo rijden we rond 11 uur Apeldoorn binnen en zien we ook meteen een fietsenstalling waar we onze fietsen parkeren.

Vanuit daar lopen we zo het centrum in, het zonnetje schijnt heerlijk en we lusten wel een kop koffie dus nemen we plaats op een terras waar we langslopen. Het duurt ontzettend lang voordat er iemand komt maar er staat een qr-code op de tafel. Wouter besluit die dan maar te gebruiken om onze bestelling te doen. Als er uiteindelijk iemand komt geeft hij aan dat hij al heeft besteld en de serveerster ziet, na wat zoeken in haar mobiele ding, de bestelling staan. We zitten heerlijk in het zonnetje maar als de dames voor ons, die ruim een kwartier na ons gingen zitten, hun koffie vrijwel direct krijgen hebben we door dat het toch niet helemaal goed gaat. We wenken de serveerster en vragen of ze even wil kijken waar onze bestelling blijft, niet veel later komt een ander meisje vragen of we iets willen bestellen. Dat belooft weinig goeds. Vervolgens worden twee andere tafeltjes van drankjes voorzien en besluiten we dat als het volgende dienblad dat naar buiten komt niet voor ons is, we gaan. En ja hoor, rond 12 uur staan we op en verlaten teleurgesteld het terras.

Dan starten we maar met de wandeling en lopen naar het beginpunt. Daan loodst ons door Apeldoorn en vertelt over Koningin Wilhelmina die moest vluchten tijdens de tweede wereldoorlog. We komen langs haar tandarts, die ze de tandenbeul noemde, langs een straat waar vroeger een stoomtreintje reed en langs het beeld van de man met de twee hoeden. Zo'n zelfde beeld staat ook in Canada. Als reminder aan de bevrijding door de Canadezen. Naast dit beeld staat ook de doos met daarin glazen ballonnen. Dit vormt het monument voor de slachtoffers van de aanslag op Koninginnedag in Apeldoorn in 2009. Dat gebeurde op het kruispunt wat wij nu gaan oversteken.

We wandelen verder richting Paleis 't Loo. Daar buigt de route af maar wij gaan naar binnen. Onze eerste stop is in het restaurant waar we eindelijk een kopje koffie drinken. Daarna wandelen we door de tuinen. Die zijn prachtig maar helaas nog zonder bloeiende planten. Vanuit de tuin gaan we weer naar binnen en leveren we onze jas in bij de garderobe. We zijn toevallig net op tijd voor de rondleiding met gids. Anders dan we verwachten is dat niet een rondleiding door het Paleis maar langs de vaste expositie van schilderijen van Willem van Oranje tot onze eigen koning Willem-Alexander. Maar doordat we de serie op tv kijken over de Oranje Nassau's vertelt deze meneer ons helemaal niks nieuws.

Dat was dus een beetje zonde. Dan gaan we nu maar naar het Paleis waar we in sneltreinvaart route west afleggen. Dan zien we dat er ook nog een route oost is. Daarbij heeft Wouter de uitleg gezocht zodat we mee kunnen lezen. Leuk om alles zo eens te zien. Het is inmiddels 3 uur en we lusten wel wat dus gaan we weer naar het restaurant. Daar bestellen we een kipburger en een paleisburger. De laatste is vegetarisch, dan weten jullie wel wie welke burger koos. Daarbij drinken we een lekker glaasje Portugese wijn.

We waren nog maar op een derde van de route met Daan dus het wordt wel tijd om weer op pad te gaan. Terwijl ik mijn jas aan doe en in mijn jaszak voel, vraag ik mij af waar ik mijn fietssleutel eigenlijk heb gedaan, die zit niet in mijn jaszak. Ik vraag Wouter of hij hem heeft want ik bedenk mij ineens dat hij het grote slot om beide fietsen deed. En ik dus helemaal mijn fiets niet op slot heb gezet, en Wouter deed dat ook niet. Wat uiteraard logisch is. Nou, dat wordt duimen dat ie er straks nog staat.

We wandelen de route verder af met de relaxte stem van Daan die ons de weg wijst. We komen nog langs een oorlogsmonument en langs diverse struikelsteentjes en door de Canada straat. Die heette eerst de Mariastraat maar is na de oorlog hernoemd.

Langzaam aan komen we weer bij het beginpunt, de kerk met daarvoor het bronzen beeld van Koningin Wilhelmina. Niet op een sokkel maar gewoon alsof ze er echt loopt, net als iedereen. We lopen vervolgens direct naar de fietsenstalling en gelukkig staat mijn fiets er nog met inderdaad het fietssleuteltje er nog in. De fietsenstalling sluit om zes uur en het is nu vijf uur dus besluiten we ook maar direct terug te fietsen naar Vaassen.

We hadden diepvries broccoli mee voor gisteravond, die is nu ontdooit en zonde om weg te gooien. We eten vanavond dus broccolisoep en daarvoor halen we wat boodschapjes bij de Aldi. Daarna doen we weer een poging om een biertje te gaan drinken bij Maarten (van Rossum, bij het kasteeltje). Wouter kijkt voor de zekerheid nog even op Google en ja hoor, daar staat dat ze tot acht uur open zijn. Dus fietsen we die kant op en zetten de fietsen op slot (ja, ik ook).

Het bord met Welkom staat er ook nu weer en we stappen naar binnen, doen onze jas uit en net voordat we gaan zitten komt er iemand naar ons toe. Hij vraagt ons of we bij het gezelschap van die avond horen. Nee hoor, wij willen alleen graag iets drinken. Maar dat kon wederom helaas niet. Wij reageerden verrast en vertelden dat we gister hetzelfde hadden gehoord waarop deze meneer ons uitlegt dat ze vanaf 1 maart geen diner meer doen, alleen nog voor groepen. Waarop Wouter zegt dat ie het bord buiten dan beter weg kan halen, wat hij direct doet.

Dan fietsen we maar door naar de camping en drinken we daar een biertje voor de camper, net zo lekker. Daarna begin ik aan de soep, dat duurt niet lang en rond half zeven zitten we boven een dampende kom. Na het eten gaan we afwassen. We hebben een pasje voor warm water en we hadden al gezien dat er bij de afwas plekken maar 1 apparaat was waar je dat pasje in kunt doen. Toen vroegen we ons al af hoe dat zou werken. Nu kwamen we erachter dat bij het lage wasbakje, waarvan ik dacht dat het voor kinderen was, moet je je afwas teiltje vullen met heet water en daarmee naar een afwas plekje gaan. Nu waren wij alleen maar wat als hier in de zomer meerderen willen afwassen. Wij vonden het super onhandig. Daarnaast was er ook geen licht bij de wasbakken. Dat was denk nog niet klaar voor dit eerste weekend.

We rommelen verder nog wat in de camper voordat we de tablet installeren voor Wie is mol. Deze keer haal ik het einde en Wouter niet.

Geschreven door Carmenopreis