Vroeg eruit want ik wil hardlopen. Had mijn kleren al klaargelegd en rond kwart over 7 begin ik aan een rondje. Ben benieuwd hoe het gaat want na de wandeling van gister voel ik mijn kuiten goed. Ik heb besloten om eerst maar naar beneden te gaan, richting San Sebastian en dat gaat zeer voorspoedig. De eerste 13 minuten en daarna 5 minuten gaan goed. Tot ik besluit om te draaien en de berg weer op moet. Ik maak de 13 minuten vol maar had dat beter niet kunnen doen. Weer mijn achillespees die pijn doet. De rest terug naar de camping gewandeld. Hier baal ik stevig van. Hopelijk kan ik het met een paar dagen weer terug oppakken.

We douchen, betalen de camping, ruimen alles in en rond half 10 zijn we weer 'en ruta' . We rijden langs de kust naar Zarautz. Daar vinden we, na wat gezoek, een parkeerplek en lopen naar het strand. Daar is nog niet veel open dus lopen we naar Plaza Musica voor een cortado en café con leche y hielo. En weer door....
Met continu de zee op rechts rijden we tot aan Lekeitio. Daarna buigen we af naar het zuiden richting Guernica.

Deze stad is gebombardeerd tijdens de Spaanse burgeroorlog door de Duitse Luftwaffe. Dat was het eerste bombardement op burgers in Europa. Picasso heeft daar zijn bekendste schilderij van gemaakt. Een replica hiervan, in steen, staat hier in stad en die zoeken we op.

In deze stad drinken we ook weer wat en omdat de pintxhos op de bar er superlekker uitzien nemen we daar ook wat van. En dan weer terug naar de auto voor het laatste stukje. We hebben zojuist besloten dat nu naar Laredo gaan. Daar zijn twee campings waar we uit kunnen kiezen. We verruilen de b-wegen voor een snelweg en met ruim een uurtje zijn we op de plaats van bestemming. Beide campings zitten aan dezelfde weg en we rijden naar de verste. Daar hebben ze nog twee plekjes vol in de zon. We mogen even kijken of we het wat vinden en bellen ondertussen de andere camping. Die heeft nog meer plekjes vrij en ook in de schaduw. We besluiten daar naartoe te rijden. En vinden een geschikt plekje en installeren ons opnieuw.

Ik moet echt even wat werken anders loopt de achterstand te veel op. Redt helaas niet alles af dus morgen nog maar weer wat. Rond half negen lopen we richting strand om een hapje te eten. Er zijn wat restaurantjes maar of geen plek op terras of het spreekt ons niet aan. We drinken eerst wat bij Bar Harley waar ze helaas geen keuken hebben, dat is bij Taverne Harley. Dan zien we een vrij tafeltje bij restaurante Everest en nemen plaats. We bestellen een fles Albariňo om er vervolgens achter te komen dat ze geen kaart hebben. De camarero somt in razendtempo alles op wat ze hebben en daar mogen we het mee doen. We kiezen vooraf een kleine tortilla met geroosterde paprika en tomatensalade en daarna kies ik de Merluza (gepaneerde heek) en Wouter de Pulpo (inktvis).

Niet veel later wordt er een ingezakte omelet bij ons neergezet wat een half rauwe tortilla blijkt te zijn. Als we er iets over zeggen tegen de ober lacht hij wat, blijkbaar normaal. Verder een schaaltje met geroosterde paprika en een bord met een halve tomaat, ui en olie (Wat later 10 euro bleek te zijn duurder dan de tortilla). De tomaat is lekker en met de geroosterde paprika zijn de gare randjes van de omelet ook niet verkeerd. De rest van de omelet mag hij mee terug nemen.
Dan brengt hij de pulpo wat geserveerd wordt op wat een paar gebakken aardappeltjes. Ziet er best mooi uit en daar maken we ook een foto van. Maar dan de Merluza, vier vissticks en een flinke klodder mayonaise, thats it. En de mayo was ook nodig om wat smaak te geven aan de vis. Jullie snappen hem al dit was werkelijk zonde van de calorieën (en het geld). Zo zie je maar, je kunt niet altijd zes gooien. Je hebt ook minpunten nodig om van de pluspunten te genieten.

Tijdens het eten heb ik Elena mijn jeugdvriendin uit Gijon ge-appt en gezegd dat we binnenkort langskomen en of ze het leuk vind om elkaar te ontmoeten. Ze is enthousiast en al snel heb ik een gemist spraakbericht. Later, terug bij de camper bel ik haar terug (Wat ik toch wel erg spannend vind). Ze vertelt mij dat ze zaterdag op de camping in Rodiles staat, een half uurtje van Gijon. Ik vraag haar of ze het vervelend vindt als wij aansluiten. Dat vindt ze helemaal niet, ze kijkt er naar uit mij weer te zien. En ondanks dat ik het spannend vind, kijk ik er ook naar uit. De verbinding wordt verbroken en ze appt de naam en het telefoonnummer van de camping door. Ik beloof haar dat we morgen bellen om te vragen of er plek is en dat ik haar verder informeer maar dat we elkaar hoe dan ook gaan ontmoeten.

Geschreven door Carmenopreis