Vandaag had ik mijn wekker gezet maar we zijn daarvoor al wakker. Ik ga naar buiten om te kijken hoever ze erin zitten. Alles is ingepakt het is nu wachten tot 8 uur om het brood op te halen. We nemen afscheid en dan gaan ze.

Het plan was om weer in bed te duiken maar dat doen we toch niet. Wouter zet een kopje thee voor bij de croissant (Daan heeft niet gelogen, hij is erg lekker) en we zitten lekker te lezen. Pas laat gaan we douchen en komen we op gang.

We besluiten om te gaan fietsen, eerst terug naar de vorige camping en vanaf daar naar Goudargues. Onderweg hadden we namelijk mooie lavendelvelden gezoen die ik graag op de foto wil nemen.

In Goudargues is vandaag een broccantemarkt. Erg gezellig maar er zit niks voor ons bij. Nadat we er overheen zijn gewandeld lopen we naar de terrasjes. Maar we hebben helemaal nog geen trek om al te eten. Dus terug nasr de fiets.

We zien op de borden dat het 15 kilometer is naar Baynols, dat is misschien wel leuk. Bij de supermarkt stoppen we even voor een flesje water en dan fietsen we weer door. Het is dezelfde route als naar de camping.

Vlak voor de afslag naar de camping zien we een reclamebord voor een restaurant 'au bord dus ceze' en plots wijzigen we onze bestemming, niks doorfietsen naar Baynols we slaan hier lekker af.

Het blijkt een prima keuze. Het is een mooie plek aan de rivier. Een flesje rosé van het huis maakt het helemaal af. We eten vooraf Burratasalade met tomaat en Courgettetartaar. En als hoofd gaat Wouter voor lamsbout en ik voor kipfilet. Het wordt allemaal prachtig opgemaakt en het smaakt heerlijk. Een flesje rosé van dit wijnhuis (we wisten niet dat het een wijnhuis was) maakt het geheel af.

Eigenlijk zou je na zo'n maaltijd een klein dutje willen doen maar dat gaat helaas niet. Dus we stappen weer op de fiets. Al die tijd zaten we in de schaduw en merkten we niet hoe warm het was. Tot we nu met onze billen op de hete zadels moeten zitten.

Gelukkig hoeven we niet ver, we fietsen naar Roque sur ceze. Parkeren de fietsen, in de schaduw, op het centrale pleintje en wandelen langs de steile straatjes omhoog. Een hele klim maar zeer de moeite waard als we het uitzicht zien. We zien de rivier de ceze, het plaatsje Goudargues waar we vanmorgen waren maar nog verder zien we de bergen van de Ardéche (blijkbaar zitten we hier nog in de Provence) en nog verder zien we zelfs de Mont Ventoux.

We wandelen weer naar de fiets en fietsen het laatste stukje naar de camping. Daar doen we snel onze zwemkleding aan om naar de rivier te gaan. Voordat we daarin verkoeling zoeken wil ik eerst de cascades zien. We lopen langs de kloof tot we er zijn en ik foto's kan maken. Blijkbaar is er iets gebeurd want we zien wel zes man gendarmerie en ambulancepersoneel. Een daarvan houdt een parasol boven het geheel. We zien zelfs de ober van het restaurant erbij lopen. Akelig, we gaan maar snel terug. Het is heerlijk om af te koelen in de rivier, we zwemmen een stukje en blijven een tijdje dobberen. Tot we besluiten om met ons boek bij het zwembad te gaan liggen. Daar houden we het, op de geweldige ligstoelen, in de schaduw, een hele tijd vol. Af en toe vallen de oogjes zelfs even dicht.

Maar, als we na een tijdje dorst krijgen, stappen we toch op om terug naar de camper te gaan. Daar pakken we een biertje, ploffen op onze stoeltjes en lezen door. We lezen beide hetzelfde boek (De Rode Koningin van Juan Gómez-Jurado) alleen is Wouter net begonnen en ik lees het vandaag uit.

Na de uitgebreide lunch eten we vanavond weer eenvoudig; stokbrood en worst, kaas jam en tomaat. Altijd lekker hoor. En daarna wagen we ons weer aan een spelletje, 2x Keer op keer, die ik beide verlies en 1x Beverbende die ik, volgens mij voor het eerst, win. Er ontstaat evengoed een behoorlijke voorsprong voor Wouter. Met nog maar 1 echte vakantiedag te gaan staat de stand nu op 11 - 8.

Geschreven door Carmenopreis